Page 1462 - JUNIO 2024

perdereime entón na luz da túa mirada, alí onde se mece o teu 12

sorriso.

Sabes, hai tantas cousas que ao escribirche pasan pola miña
mente. Que sería deste mundo se non existise o amor?

Imaxínasche? Non só sería un lugar tedioso e sen verdadeiro
motivo para habitar, sería un sitio sen beleza ou poesía, sen

razóns para unha fermosa canción ou un atardecer que se

afasta vestido coas fermosas cores do ocaso. Sería algo así,

como espertar sen o trino das aves que acompañan as

primeiras horas da alba, ou andar pola area sen escoitar o son

suave e arrullador das ondas que chegan e volven perderse mar

dentro, dando paso ás seguintes que queren dalgún modo

bicar e acariñar a beira.

Non amor, non quixese estar aquí, para que se nin sequera

houbese sentimentos de felicidade ou tristeza? Non é seica o
amor que vive en nós e sentimos quen causa ditas emocións?

De que valería existir se non importase o rozamento da pel ou

os abrazos, nin sequera a risa juguetona dos nenos ou a

felicidade que sente cando despois de anos atopamos de

súpeto a un amigo da infancia.

Vivir e amar van da man, como amarche a ti é e foi a razón da

miña alma para acharse presente, como agora nesta carta.

Ámoche e non deixarei de amarche, non importa a distancia.

Teu, desde sempre.

Teño un gran amor

Ola o meu amor quero que leas esta carta