Page 1756 - JUNIO 2024

Escríboche novamente para que o noso corazón non rompa en pedazos de 8
nostalxia, escribo para ti, para que cheguen os amenceres que unan este

noso amor, amor grande, único e noso.

É unha noite sen ti, pero estás tan dentro de min, somos só un. É unha
nova carta de amor para ti.

A lúa brilla sobre as árbores, así sen choiva e sen nubes. Parece que non
estás aquí comigo, pero estalo. Aínda que non podamos vela xuntos, a lúa
é maxia, obsérvanos. Sempre foi nosa confidente neste longo camiño e nas

nosas mesas de noite onde as cartas e versos de amor quedan esperando a
próxima carta que sen dúbida levará novamente o teu nome…

Así será sempre, cada noite ata que me abraces e dígasme que non hai

máis distancia. Entón o meu bico calará a túa boca ata o novo amencer.

-Así segue sendo o noso amor-

Sempre teu, sempre miña, sempre noso, desde o meu recuncho para ti,

O teu amor.

Escribo un bico para ti, escribo unha caricia.

Traio para ti un poema que parece carta, ou quizais é unha carta que soña

ser poema, traio para ti un verso de amor interminable, escribinche hoxe
unhas frases reconocibles, unhas frases que cielas e que esperas, unhas
frases que che gustará reencontrar:

Traio nos ollos e nos petos un tempo novo e un espazo unánime.

Traio un mes e unha semana que sabe a nós, e dúas ou tres minutos
misteriosos só para nós.

Traio para ti a alegría que ti sempre traes para min, traio escritas para ti
as cousas que dependen deste amor, as cousas que dependen de cada mes,
as cousas que dependen do gorrión e da nube renacida.

Todos os meses do ano están na túa boca, hoxe depende das miñas mans,
depende dos meus versos, depende destas frases que chegan aos teus ollos,

escribo esta carta túa coma se este mes non fóra a quedar connosco, coma
se todo o noso tempo dependese desta carta de amor.

Escribo outra carta túa coma se cada mes non fose un poema…