Page 182 - JUNIO 2024

Hoxe, gustaríame darche este pequeno vaso que contén os recordos 4
implacables do meu pasado que encadean o meu ser.

Só teño que darche isto e teño que facer isto por min mesmo, por ti e
por nós. Hoxe, doulles a miña vida o meu corazón, a miña mente, o meu

corpo e a miña alma.

Agora perténzoche.

Isto pode comezar a soar como un poema romántico. Non o sei. Só
quero que saibas que es o meu corazón e a miña alma xemelga, e que

che cielo con todo o que teño e teño.

Agora, cando miro cara ao futuro, sempre véxoche alí. Talvez, nesta
vida, nunca saibas canto che cielo e dóuroche.

O teu amor dáme a sensación de que o mellor está por vir.

Non podo esperar para estar sempre contigo.

Té cielo min vida enteira, a miña Begoña

Amor meu,

Non quixese que todo isto que arde no meu peito quedase só nos meus
pensamentos, por iso escríboche esta carta, para confesarche todo o

que me fas sentir.

Non se que tes ti que lograches conquistarme desde o primeiro minuto:
mireiche e quedei cativado pola intensidade dos teus ollos, dun azul
de marea que me arrastraba no seu máxico encanto.

Funche coñecendo e descubrín que todo de ti encantábame; podiamos

pasar horas rindo e charlando e nunca era suficiente.

Cando míroche ou penso en ti sinto como algo vai crecendo no fondo
da miña alma.

Sei que chegaches á miña vida para marcala definitivamente e non

quixese perderche nunca.

Non teño dúbidas de que o amor que sinto é un amor verdadeiro, deses
que duran para sempre, superan calquera obstáculo e nunca se
esquecen.