Page 209 - JUNIO 2024
P. 209
Necesítoche... para amarche 11
Moitas veces espértome pensando no día que poida dicirche todo o que
teño no meu ser, moitas cousas quedaron afogándose na miña garganta a
fin de non entristecer a túa vida, pero un día como hoxe si quero dicirche o
moito que che estraño, que os días se me fan máis longos do normal… pero
iso é porque cada día fasme máis falta, necesítoche máis, gustaríame
recostarme nos teus brazos, e dicirche todas estas cousas que gardo para
min, e que só ti debes ouvir.
Pero á soidade dígolle que non, que non me pode vencer, pois este amor é
forte, verdadeiro e fermoso, sempre me dá belas palabras para ti, para que
nunca fáltenche as miñas cartas. A ti que es dono das miñas letras e o meu
corazón, non podo negarche unha carta chea de amor porque te mereces iso
e moito máis.
Hoxe dábame conta que chegarán choivas, e nalgunha ocasión verase
choiva e sol mesturarse, porque estamos en cambios de estacións, cambios
da lúa e sol… Dásche conta a miña amada, que todo vai cambiando, que
todo se move? Así é o noso amor que non sabe de cambios, só acepta as
estacións como algo normal.
Non esteas triste, pois o noso amor está por encima de todo iso, que
importa amor meu, se todos vanse… pois sempre quedas ti, e que importa
que non haxa máis lugares onde ir… se ti segues ao meu lado. O
importante, é que sempre, en todo momento, a pesar da distancia, témonos
o un ao outro.
Fasme falta, o meu amor na distancia
Ámoche e estráñoche tanto…
Saber que les as miñas cartas é o único que fai que a miña soidade non
sexa máis cruel do que xa é. Pero chegará o día no que xa non haxa
necesidade de facelo así, porque nos poderemos abrazar e entregar todo o
amor que por tanto tempo estivo retido.
Estás en min, como eu vivo en ti, e así é de belo este amor: desde que
coñézoche vives dentro de min. No meu corazón fixeches a túa morada, e
é alí onde sempre búscoche cando estráñoche tanto como o fago hoxe…