Page 209 - JUNIO 2024
P. 209

Necesítoche... para amarche                                                                 11

                  Moitas veces espértome pensando no día que poida dicirche todo o que
                  teño no meu ser, moitas cousas quedaron afogándose na miña garganta a

                  fin de non entristecer a túa vida, pero un día como hoxe si quero dicirche o
                  moito que che estraño, que os días se me fan máis longos do normal… pero

                  iso  é  porque  cada  día  fasme  máis  falta,  necesítoche  máis,  gustaríame
                  recostarme nos teus brazos, e dicirche todas estas cousas que gardo para
                  min, e que só ti debes ouvir.


                  Pero á soidade dígolle que non, que non me pode vencer, pois este amor é
                  forte, verdadeiro e fermoso, sempre me dá belas palabras para ti, para que
                  nunca fáltenche as miñas cartas. A ti que es dono das miñas letras e o meu

                  corazón, non podo negarche unha carta chea de amor porque te mereces iso
                  e moito máis.

                  Hoxe  dábame  conta  que  chegarán  choivas,  e  nalgunha  ocasión  verase

                  choiva e sol mesturarse, porque estamos en cambios de estacións, cambios
                  da lúa e sol… Dásche conta a miña amada, que todo vai cambiando, que
                  todo se move? Así é o noso amor que non sabe de cambios, só acepta as

                  estacións como algo normal.



                  Non  esteas  triste,  pois  o  noso  amor  está  por  encima  de  todo  iso,  que

                  importa amor meu, se todos vanse… pois sempre quedas ti, e que importa
                  que  non  haxa  máis  lugares  onde  ir…  se  ti  segues  ao  meu  lado.  O

                  importante, é que sempre, en todo momento, a pesar da distancia, témonos
                  o un ao outro.

                  Fasme falta, o meu amor na distancia

                  Ámoche e estráñoche tanto…


                  Saber que les as miñas cartas é o único que fai que a miña soidade non
                  sexa  máis  cruel  do  que  xa  é.  Pero  chegará  o  día  no  que  xa  non  haxa

                  necesidade de facelo así, porque nos poderemos abrazar e entregar todo o
                  amor que por tanto tempo estivo retido.

                  Estás en min, como eu vivo en ti, e así é de belo este amor: desde que

                  coñézoche vives dentro de min. No meu corazón fixeches a túa morada, e
                  é alí onde sempre búscoche cando estráñoche tanto como o fago hoxe…
   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214