Page 210 - JUNIO 2024

Ámoche tanto e estráñoche… 12

Desde o meu recuncho para ti,

Só por ti

Só por ti esta noite sinto a escribir letras soltas que, como crebacabezas de
mil formas, tentan debullar o sentir dun corazón que cada día vive nun

universo máis modificado.

Un corazón que latexa desenfrenadamente e quere saírse do peito para
correr xunto ao teu e estar cada hora, cada minuto, cada segundo máis

preto, transmitíndoche as calores que abrazan a miña alma e fanme sentir
que a miña vida só ten sentido se ti formas parte dela.

O amor chegou, ti sementaches a súa semente no meu peito da que aos

poucos vai xurdindo unha árbore que cada día é máis forte, con raíces
sólidas que se aferran ao chan que pisan os teus pés.

Todos os meus carreiros conducen a ti e é que por ti o meu corpo

estremécese como nunca antes crin que puidese facelo.

Só porque existes as penas e dores internas son máis levadíos, e sen a túa
presenza as miñas alegrías non son completas. Ti es esa metade perdida

que me complementa, dáme seguridade e minimiza as miñas penas.

Cada "ámoche o meu amor" pronunciado polos teus beizos é como un
feitizo máxico que transforma o día en noite, o mar en deserto e os

Himalayas nunha pradaría pola que camiño co cabelo solto e a fronte no
alto, sorrindo e sentíndome a muller máis ditosa do planeta. Es
responsable da metamorfose máis bela que poida existir, pois xunto a ti

vou coñecendo as infinitas cores que matizan a existencia dos seres
humanos, como capullo que se abre ao vento sinto que as flores do meu

xardín axigántanse e danzan a máis fermosa das melodías.

Paz hai na miña alma, seguridade na miña mente, paixón no meu corazón
e ilusión nos meus soños. Só por ti respiro, durmo, vibro e anhelo. Es o

mellor que me pasou, por favor, nunca te apartes de min.

Ámoche demasiado.

"Es..."