Page 1307 - JULIO

Ámoche quero tanto que xa es parte da miña alma, da miña eterna mirada, 12
e do meu corazón frío que o encerrou o castigo dun falso corazón que non

lle puido dar moito amor.

Es universo de mil ceos, inverno antigo, e corazón aceso.

Ámoche máis aló dos quilómetros que se nos atravesen no noso camiño.

Quero entregarme a ti ata o final, ata que nos leve o de arriba.

-- Esencia da miña vida --

O meu amor, o meu único e gran amor,

Custoume un pouco sentarme a escribir esta carta, xa sabes porqué estou
tranquilo, centrado, resolto, firme, esperaba un momento así para
dicirche... tantas cousas a miña vida!

Fiar as frases, as palabras cando teño tanto no meu corazón... é moi difícil

amor, tratarei de facelo, porque sinto que xa estalou a miña vida.
Xuntos construímos un mundo marabilloso, onde só entran dous

habitantes, e eses somos nós, comunicándonos, escribíndonos, deixando
os nosos pedacitos de alma en cada encontro, en cada cita, en cada
segredo... en cada mostra de amor.

Guiáchesme polo camiño do amor verdadeiro, tomáchesme da man e
leváchesme a coñecer un horizonte moi afastado para min, pero que

contigo á beira se fixo próximo, querido, admirado, sentido.

Mostráchesme, o meu ceo, que o amor é o mellor que existe, e compartilo
é aínda máis marabilloso, achegándose á perfección, chegando a

converterse no máis sublime que coñecín.

Contigo comprendín tantas cousas, amor!... como que no amor non só hai
entrega, senón que tamén se recibe, e eu iso non o sabía, ti entregáchesme
a túa alma, o teu corazón, a túa dozura infinita, a túa bondade, e eu

aprendín a recibir e a atesourar no meu interior este agasallo divino que me
deches e dásme día a día.

Como expresarche os meus sentimentos de reciprocidad, de total
felicidade e algarabía ao saberche o meu amado, o meu gran amor, o meu
namorado eterno...