Page 1305 - JULIO

Cada "ámoche" pronunciado polos teus beizos é como un feitizo máxico 10
que transforma o día en noite, o mar en deserto, hoxe véxoche sorrindo e

sentíndoche a muller máis ditosa do planeta.

Es responsable da metamorfose máis bela que poida existir, pois xunto a
ti vou coñecendo as infinitas cores que matizan a existencia dos seres

humanos, como capullo que se abre ao vento sinto que as flores do meu

xardín axigántanse e danzan a máis fermosa das melodías.
Paz hai na miña alma, seguridade na miña mente, paixón no meu corazón

e ilusión nos meus soños.
Só por ti respiro, durmo, vibro e anhelo.

Es o mellor que me pasou, por favor, nunca te apartes de min .

Ámoche demasiado.

Non son poeta, pero regáloche amor.

É difícil empezar, teño tanto que contar e teño tanto que expresar...

Quero contar dun amor, un amor distinto aos demais.
Un amor en que a distancia logrou triunfar, un amor en que a confianza

foi o primordial.

Un amor que se comunica todos os días a través dun teléfono.

En cal as horas se fan eternas, os minutos convértense en horas, e ansiosos

esperamos a nosa hora.

Un amor que me levou a un mundo onde nunca pensei estar.
Este amor deume a felicidade, esta persoa ensinoume o que é amar.

Se coñecesen esta gran historia de amor, é posible que se puxesen a chorar,

se soubesen por todo o que pasou este amor, se soubesen todo o que
loitamos para estar xuntos, as bágoas caeríanselles e entenderían, cando

digo, que non podo estar sen el.

Os días pasan, os meses e ata os anos, pero esta chama de amor, non se
apagará xamais, porque esta chama de amor, deume a vida e aínda moito

máis.