Page 1300 - JULIO
P. 1300
Trato de durmir e non podo, dou voltas unha e outra vez pensando en ti, 5
pecho os meus ollos e quedas gravada outra vez, é contigo con quen durmo,
é contigo con quen soño…
Pecho os meus ollos e o meu corazón empeza a latexar coma se quixese
que a miña alma o acompañe para poder chegar a ti, necesítoche por ser o
aire que respiro.
Tiven un soño
Tiven un soño, onde estabamos xuntos.
Onde só existiamos ti e eu, onde me era difícil respirar.
Onde a nosa historia non ía terminar.
A túa mirada penetrante que sempre me gustou, como o sol na miña pel e
transparente como soa a auga podía ser.
Quería explicarche todo o que sentía por ti, pero o só feito de terche alí,
sentinche tan miña, tan parte de min.
Que as palabras sobrarían, para explicar a miña sentir.
As túas mans acariñaban o meu pelo, a túa boca bicaba o meu pescozo.
Pero só ao bicar os teus beizos, o tempo detívose alí.
Foi tan real todo o que sentín, que agora só espero volver durmir, para que
te fagas presente, para que volvas a min.
O meu amor:
Novamente chegou unha noite en facer moita falta a túa presenza.
Despois de ver tantas lúas e estacións pasar en soidade, vólvome a
reencontrar con este ceo infinito de fermosas estrelas, creando ante os
meus ollos unha fermosa paisaxe para volver comezar coas miñas letras,
esas que nacen deste corazón namorado.
A miña pluma xa se atopaba triste e melancólica con tantas distancias e
longas noites que non querían terminar.
Pero o teu amor, aquel que levo aquí no meu corazón, é moito máis
poderoso polo que se volveron presentes todas as palabras que teño que