Page 1301 - JULIO
P. 1301
dicirche, porque nos pode faltar todo menos o amor que temos o un ao 6
outro.
Cando sinto a túa ausencia é como unha pena que leva a miña alma, volvo
cara atrás ás nosas cartas e postais, esas que sempre están na miña
computadora e vólvome a empapar con cada letra túa e miña.
Facendo isto o meu corazón volve saltar de alegría ao lembrar o moito que
che cielo, canto me cielas… especialmente ao pensar que un día non moi
afastado, estaremos xuntos, realizando todos os nosos soños, os mesmos
que ás veces parecen afastados, mais non é así, é amor de sempre e para
sempre, é amor eterno.
E volvo ao meu recuncho de amor, ese lugar desde o que logro escribirche
cartas que saen do meu corazón.
O amor agarimo meu ten unha forza inexplicable, quizais aínda sexa un
misterio para a mente humana, pero o amor crea marabillas en nós cando
se nos manifesta.
– Que belo é amarche así!
– O noso amor é especial, e quixese facelo renacer todos os días para que
de froitos no teu corazón e no meu, porque do mesmo xeito que ti, eu xa
non me imaxino unha vida sen ti (e non podería estar sen saberche ao meu
lado).
Por iso amor meu, loito e non desfallezco.
Quizais para os demais o noso pareza unha bobada, un soño que nunca se
realizará, pero nós non dependemos do que os demais digan ou deixen de
dicir: simplemente dependemos de nós mesmos… e de ninguén máis.
Teño o pleno convencemento de que os nosos soños, as nosas metas, os
nosos pensamentos e sentimentos mantéñense firmes e intactos, porque o
noso non é un xogo, senón un acto de amor de dúas persoas que se aman
con todo o corazón sabendo que realmente se queren.
É por ti, por min e o noso amor que volvo cada noite a revivir o noso amor,
sabendo que facéndoo poderei un día estar contigo, quizais acompañados
por unha bela lúa, como tamén estaremos xuntos baixo ceos anubrados…
pero xuntos.