Page 1304 - JULIO
P. 1304

Es tan fráxil, tan delicada como unha flor, e quero protexerche de todo mal:                9
                  quero que entre os meus brazos sintas como unha princesa, alguén a quen


                  xamais poderá chegar a suceder nada malo.
                  Espero que o tempo che faga comprender a importancia que posúen estas
                  palabras porque son máis que unha declaración de intencións, a mellor

                  maneira que se me ocorre de dicirche que che cielo, e que me gustaría poder

                  pasar o resto dos días da miña vida ao teu lado.
                  Nada me faría máis feliz que poder envellecer ao teu lado, compartir cada

                  minuto da miña vida contigo, por pequeno e diminuto que sexa.

                  Ámoche máis  que á miña propia vida, cada día que estou ao teu  lado
                  comprendo con máis e máis forza que este amor que nos uniu será eterno


                  máis aló da vida e a morte. Non te vaias do meu lado.
                  Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a
                  día, noite a noite. Adóroche vida miña…



                  Só por ti
                  Só por ti esta noite sinto a escribir letras soltas que, como crebacabezas de
                  mil formas, tentan debullar o sentir dun corazón que cada día vive nun

                  universo máis modificado.

                  Un corazón que latexa desenfrenadamente e quere saírse do peito para
                  correr xunto ao teu e estar cada hora, cada minuto, cada segundo máis

                  preto, transmitíndoche as calores que abrazan a miña alma e fanme sentir
                  que a miña vida só ten sentido se ti formas parte dela.

                  O amor chegou, ti sementaches a súa semente no meu peito da que aos

                  poucos vai xurdindo unha árbore que cada día é máis forte, con raíces
                  sólidas que se aferran ao chan que pisan os teus pés.

                  Todos  os  meus  carreiros  conducen  a  ti  e  é  que  por  ti  o  meu  corpo

                  estremécese como nunca antes crin que puidese facelo.

                  Só porque existes as penas e dores internas son máis levadíos, e sen a túa

                  presenza as miñas alegrías non son completas.

                  Ti  es  esa  metade  perdida  que  me  complementa,  dáme  seguridade  e
                  minimiza as miñas penas.
   1299   1300   1301   1302   1303   1304   1305   1306   1307   1308   1309