Page 1587 - JULIO

Es como o aire que respiro, o meu corazón latexa por ti cada segundo do 16
día, polas noites sóñoche, e esperto a cada momento pensando en ti,

desexando vir aquí, e atoparche.
Cada día ámoche máis porque para min amarche é vivir, é respirar, é

atoparlles sentido ás cousas mesmo ás que non o teñen.

É imposible amarche máis (mentiría cada segundo máis e máis) ou
desexarche máis, estou atrapado no teu amor e gústame.

Si, gústame sentir isto tan grande por ti, ata o frío é cálido pensando en ti,

ata o máis parvo vólvese bonito.
O teu amor dálle vida a todo o que me rodea. Feixes que todo sexa
marabilloso, es o máis amado por min, es o mellor, amor.

Vouche a bloquear e encher o disco duro cos bicos que che envío, e é que
nunca me canso de amarche, de dicir que che cielo, de querer voar ata onde
estás e quedarme nos teus brazos para encherme de ti e impregnarme de

ti.
Así paso as miñas noites, soñando e espertando contigo.

Todo o que hai en min e no meu cuarto son teus, porque todo o meu

perténceche.
E así quero que sexa sempre, ti a dona dos meus días, así como eu quero
ser o dono ata dos teus pensamentos.

Amor egoísta, pero así ámoche, sen dobleces nin reveses, escribo o que sae

do meu corazón.
O meu amor, ti poslle cor aos meus días, non existe ninguén máis que ti

para este amor, só ti es o que eu quero.

As miñas letras seguirían adiante, pero por agora é mellor deixarche con
esta carta para que esperes outra do meu parte, que xa sabes que xamais

che faltarán as miñas cartas...
Ámoche o meu amor...

Sempre teu, sempre miña, sempre noso.
Desde o meu recuncho para ti,