Page 1590 - JULIO
P. 1590
Pero penso que algún día será diferente, e podereiche murmurar todas 19
estas palabras que teño aquí gardadas na miña boca.
Aínda que á hora de falar, quedo calada e envorco todos os meus
sentimentos en cartas que se transforman no meu escape para non morrer
de tristezas ante a distancia dos teus bicos.
Necesítoche, sempre necesítoche, aínda que só sexa para que repitamos o
mesmo.
E é que para min se fixo unha forma de vida escribir cada día unha carta
para ti, para que non fáltenche as miñas palabras de alento que tamén
necesitas, que non che sintas tan soa polo feito de estar lonxe o un do
outro, e é que as cartas son así o meu amor, unha vez que empezas, xa non
sabes parar, queres meter todo o amor nun papel engurrado e envialos,
Verdade que é así?...
Entre estacións, lúas e soles que pasan, así tamén o noso amor camiña, e
o máis lindo de todo que cada día che cielo máis, que cada día desexo que
esteamos xuntos que se acheguen as datas de poder estar abrazados
arroupando este amor que Divos regalounos, para min es unha bendición,
grazas por todo o que me dás e fasme sentir.
Por hoxe o meu amor son as cartas e os poemas, mañá... a nosa vida
xuntos.
Desde o meu recuncho para ti.
Ámoche, vida miña, ámoche con toda a forza do meu corazón, ámoche coa
alma, ámoche para sempre.
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a
día, noite a noite. Adóroche vida miña…
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a
día, noite a noite.
Adóroche vida miña…
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a
día, noite a noite.
Adóroche vida miña?
