Page 1595 - JULIO
P. 1595
Ai o meu amor! Se soubeses como se atormenta o meu corazón cando
4
non podo verche, lerche ou escoitarche!
Pero o meu amor por ti é máis forte que todo o que pretende afastarche
de min, e sempre chega o momento no que por fin atopo a túa presenza
en letras ou palabras que me fortalecen.
Moitas veces penso que necesitamos un lugar para vivir felices.
Hai unha estrela chamada “Amor”, está a esperarnos para vivir nela todas
as emocións e ilusións que soñamos.
Creo que non debemos buscar palabras de grandes poetas ou rebuscadas,
porque o amor é sinxelo, é fácil de entender, é fácil de dicir, son palabras
moi ditas e que sempre serán perpetuas no tempo.
O meu amor, de tanto soñar contigo construín un mundo onde só
estamos ti e eu, ninguén máis, xuntos vivindo con intensidade todo o que
gardamos nos nosos corazóns.
Alí, nese mundo tecemos unha suave manta de amor que abrigamos coa
calidez dos nosos bicos, onde abrazados miramos a luz da lúa e durmimos
sen medo, crendo que ao espertar seguiremos xuntos, podendo
levantarnos felices de poder mirarnos aos ollos.
Mais como por agora só son soños... Entre soños abrázome a ti coa firme
convicción de estar nos teus brazos soñados ata poder a estar contigo en
carne e óso, como agora a miña alma estao.
Agora mesmo, á luz da lúa, podería durmirme ao teu lado sen temor ao
mañá.
Non te esquezas o meu amor que a esperanza e a forza do noso amor é o
que nos vai a manter sempre unidos, sempre namorados...
Este novo día, vólvoche amar coma se fose a primeira vez.
Sempre miña, sempre teu, sempre noso.
Desde o meu recuncho para ti.
O teu amor.
