Page 1598 - JULIO
P. 1598
Mais non penses que todos os días son así, moitas veces a pena e a tristeza
7
pegan forte en min, tanto que ata me falta o aire para respirar.
Din que as persoas que sempre se escriben cartas, serán amores eternos, e
moitas veces eu tamén o penso así, porque xamais a miña pluma cánsase
de contarche todo canto me pasa na miña vida diaria, e iso ten moito
valor, porque contigo podo falar de todo o cotián; á parte do noso amor,
falar tamén de cousas que están no noso diario vivir.
O noso amor é único-
- Un amor sen tempos nin horarios –
Que bonito será cando todo isto podámolo vivir xuntos, cando os nosos
ollos miren nunha soa dirección...
Non hai un amor así e repítoo todas as veces que sexa necesario, porque
se o buscas non o hai, haberá mellores, haberá peores, pero como o noso
non hai nada igual.
-Es o meu único e gran amor-
Soño con verche amencer nos meus días, soño ver unha primavera-
outono xunto a ti para que poñan a morneza dos rallos dun sol que só
brilla para nós cando sentimos o frío da ausencia.
Non teño datas específicas para escribirche, para regalarche estas letras,
para amarche e para sentir este amor...
Calquera momento do día é bo para dicirche o moito que che cielo.
Quero un día compartir todas as miñas cousas contigo, quero mirarme
nos teus ollos e dígasme que me cielas que todas as esperas valeron a pena.
Eu todo compartireino contigo, é a miña promesa de amor:
Amarche sempre e estar en todas as túas cousas contigo.
-Así é o noso amor-
Pasou moito tempo, seguimos xuntos, nunca nos iremos o un do outro
porque estou segura de que o noso destino era estar xuntos para toda a
vida.