Page 1600 - JULIO

Eu sempre buscarei a maneira de chegar a ti, porque o teu amor dáme
9
forzas para seguir por esta vida.

Espero que as miñas letras che cheguen como auga do ceo, como o
bálsamo ás túas profundas feridas e empápeche de doce amor; son as miñas

bágoas que brotansen eu saber como detelas por todo o tempo que
xuntos non tivemos.

Eu quero saber que alén desta carta hai un gran amor, ese que soño aínda
estando esperto e que na mañá ao espertar aínda me fai sentir calafríos; é
entón cando síntoche tan preto meu.

Ti que es a dona de todas as miñas letras e dos meus suspiros, ai… sente
como se acelera o meu corazón cando de ti acórdome, estás tan lonxe das

miñas mans que ata respirar é doloroso.

Amor, déixame escribir letras ridículas, que para o corazón non existe

límites, só sabe amar e eu nacín para ti, para amarche ata o fin dos tempos.
Tento seguir adiante co noso, dáme forzas para seguir escribindo estas

letras de amor e dor, que para iso non teño temor.

Es miña e iso bástame, eu ámoche e débeche bastar, seica non fun clara

con cada nota namorada por min escrita? Ámoche e lévoche dentro, amor
meu.

Esa é a miña única xustificación para este tolo soño que teño contigo, para
as bágoas que brotan en silencio cando a soidade coa súa túnica triste

cóbreme e lévame o teu rostro fronte ao meu, facéndome gemir de forma
lastimera.

Es a miña causa e efecto, nada tería hoxe sentido se non é por ti ou para

ti, porque o noso amor é recíproco sen que ambos nos deamos conta. As

miñas letras falarán por min para ti, hoxe e sempre…

Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a
día, noite a noite.

Adóroche vida miña…

Ámoche tanto…

O teu amor que moito che estraña... e ámache.