Page 178 - JULIO
P. 178
"Amareiche o meu amor, eternamente" 3
Ola amor meu;
Hoxe quero falarche desa carta que che enviei, lémbrala?
Sei que foi hai tempo, e talvez resúlteche raro que me acorde dela, pero
déixame dicirche, todo o que se cruzou pola miña mente naquela ocasión.
O mil maneiras que che imaxinei abrindo o sobre, a ansiedade de lelo todo,
cheguei ata a imaxinarme a túa cara, as expresións que facías ao ir
avanzando a lectura, que por momentos che vía sorrindo, outras pola contra
pensativo e triste.
Cheguei a imaxinar que as túas mans tremían, da mesma forma que
tremeron os meus dedos ao escribila, se descubrirías que tamén ao facelo
viñeron aos meus ollos as bágoas, que coidaba non caesen nela para que non
o notases e puxésesche triste, quería sobre todo darche alegría.
Cantas veces díxenche ao teléfono que che cielo (case nunca cho digo), e
esta era outra maneira de facelo, escribilo da miña propia man, quería que
o soubeses de todas as maneiras posibles, da mesma maneira que ti mo fas
sentir en moitas ocasións.
Demostrarche que todo o que soportamos para facer que o noso amor siga
adiante, valeu a pena, sei amor, que ti camiñaches máis que eu na nosa
historia, que es ti quen varias veces me tomou da man, e dar seguridade
cando eu en ocasións sinto perdido e síntome desfallecer.
Que o teu amor é tan grande, tan cheo de maxia, que inventaches tantas
cousas para facerme pensar estás ao meu lado, aínda nos momentos difíciles,
que basta con pechar os meus ollos, escoitar algunha das nosas cancións para
sentir estamos xuntos, que me tomas nos teus brazos e arróupasme co teu
marabilloso amor.
A cantidade de soños nos cales ti es a protagonista, que logo me pides
cóntechos, para así, compartilos xuntos ao ir revivíndoos coa miña descrición.
Iso sen contar co encanto da nosa marabillosa lúa chea, con toda a súa maxia,
que sentimos únenos cada día máis, cantas veces vímola xuntos, mesmo
enviado mensaxes con ela amor.