Page 180 - JULIO

Son tantas cosas ceo meu, tantas palabras, tantos xestos, tantos bicos que
5
por agora están clausurados que os gardo celosamente para aquel momento
cando ao fin, despois de tantas noites de pena, de silencio, de disimulado

pranto, espero darchas con todo afán, coa forza que só o corazón coñece.

Anhelo abrazarche, bicarche, dicirche cousas no teu rostro feliz e riseiro.

Expresarche as voces dun corazón que sempre che amou, que che ciela e
que che seguirá amando ata non ver cumprida a promesa que un día ambos

nos fixemos.

Pero por agora réstame ser forte, quédanos ser pacientes, perseverantes
e esperar que o tempo faga o seu para ao fin estar xuntos.

Ti es o meu anxo, a miña bendición, e a miña boa sorte, o meu amor de todos
os meses, de todo o meu tempo.

Todos os días estou contigo, porque todos os días pénsoche, porque todos os
días estráñoche, todos os días faime ilusión este amor marabilloso que nos

atopou sós e uniunos.

Os meus máis belos pensamentos do día voan dalgunha forma cara a ti, para
que os gardes no teu corazón.

O máis esencial, o máis importante deste amor que inspiraches, envíocho ata

onde estás porque perténceche.

Es o meu amor único, o meu amor belo, a sorpresa máis agradable e fermosa
que chegou á miña vida.

Es o máis importante, chegas á miña vida no momento perfecto, só existimos
ti, eu e ese milagre tan marabilloso que nos uniu, non se se agradecerllo ao
Amor, á Poesía, a Deus, ou ao tres por igual, porque me permitiron coñecer

a persoa marabillosa, a ti quen estraño intensamente.

Quéroche xunto a min para dicirche continuamente o moito que che cielo,
che ado ro e admiro.

Non teño moito para darche, pero as miñas letras por agora son o meu maior

tesouro que para ti gardo, para cando as leas e releas saibas que hai alguén
que de lonxe fai poesía por ti e para ti…

Simplemente porque quere acabar esta vida contigo. Ámoche! Este

sentimento é inexplicable, o que sinto por ti non ten límites.