Page 179 - JULIO
P. 179
Así transcorreron tantos meses, que dentro dun día cumprirase o primeiro
4
ano de casados o meu amor, tan cheos do noso amor, como da nosa tristeza,
da nosa agonía, dese amar e morrer para volver renacer cada día, da mesma
maneira que nos achega, porque cada un que transcorre é un menos na nosa
cita.
Ensináchesme esa maneira tan diferente de amar, máis plena, máis
completa, onde o é todo, amor, desexo, necesidade, alegría, tristeza, dor, a
ser cómplices neste camiño que iniciamos xuntos, a nosa historia de amor, a
que traspasase o tempo, porque así de grande o é.
Ámoche máis que onte, pero menos que mañá amor, paréceche pouco?
Teu por sempre,
Ámoche, vida miña, ámoche con toda a forza do meu corazón, ámoche coa
alma, ámoche para sempre.
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a
día, noite a noite.
Adóroche vida miña…
Ámoche tanto…
O meu amor de todos os tempos, o meu querido amor… Ámoche!
Estas son as miñas palabras para ti, o meu amor, son palabras simples, pero
fáiseme necesario dicilas, aínda que non téñache de fronte como quixese
para poder expresarche mellor o que sinto.
Con esta carta anhelo facerche entender e comprender o que hai no meu
corazón, espero causar unha sensación e emoción especial en ti cando a leas.
Estráñoche…
Pasamos por tempos moi difíciles, moi duros, pero a fortaleza do amor entre
dúas persoas é a única diferenza entre tanto pesimismo.
Si a miña vida, só os pesimistas, aqueles de ánimos baixos non son capaces
de remar contra corrente, de levantarse ante tantas caídas, de seguir
amando cando a maioría pensa que xa nada queda dun sentir tan belo entre
dous corazóns.