Page 46 - สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว.)
P. 46
๒.๑ การรับแรง
การรับแรง คือ การจัดวางตาแหน่งของอวัยวะให้อยู่ในลักษณะ ท่ีเหมาะสมกับกิจกรรมที่ปฏิบัติ เพื่อลดแรงปะทะของร่างกายกับอากาศ และ แรงโน้มถ่วงขณะเคลื่อนไหว เช่น
การเอนตัวไปข้างหน้าขณะว่ิง
การกระโดดลงสู่พื้นด้วยสองเท้า การรับสิ่งของที่มาจากการขว้าง หรือโยน การใช้เท้ารับน้าหนักตัว ขณะเดิน
๒.๒ การใช้แรง
การรับลูกบอลท่ีมาจากการโยนเป็นการรับแรง
การใชแ้ รง คอื การทรี่ า่ งกายออกแรงกระทา ตอ่ วตั ถุ เพอื่ ใหว้ ตั ถเุ คลอื่ นท่ี เช่น การดัน ผลัก ดึง ขว้าง เหวี่ยง โยน ตี โหม่ง
การตีกอล์ฟและการทุ่มนํ้าหนักเป็นกิจกรรมที่ร่างกายต้องใช้แรง
๒.๓ ความสมดุล
ความสมดุล คือ การถ่ายเทน้าหนักตัวไปสู่อวัยวะท่ีเป็นจุดรองรับ นา้ หนกั หรอื ฐาน เพอื่ ใหร้ า่ งกายมจี ดุ ศนู ยถ์ ว่ ง สามารถเคลอื่ นไหวโดยไมเ่ สยี การทรงตวั ไม่ล้มและอยู่ในลักษณะที่ต้องการ เช่น การถีบจักรยาน การเล่นสเก็ต การเดินลง จากภูเขาหรือที่สูงโดยไม่ล้ม การเดินบนสะพานไม้เล็ก ๆ
44 สุขศึกษาและพลศึกษา ป.๖
