Page 30 - Çolpan Dergisi 3. Sayı

30

Zor Zanaat
Kaybolmak isterdim çoğu zaman,
Bir kara delik alsa görürse beni
Hiç kimse merak etmese neler yaptığımı
Nasıl olduğumu merak etmedikleri,
Halimi hatırımı sormadıkları gibi.

Ağladığımı görmediler,
Güldüğüm zamanları bilirler sadece
Bir teselli çok zor değil mi?
Yanıma gelip ellerini omzuma koymadılar;
Dahası:
Nasılsın diye sormadılar
Çok zor değil mi?

Belki bu yüzden bu yabancılık hissi,
Büyük kalabalıklarda yalnız olmak...
Aynaya baktığımda,
Gördüğüm yüzü en az bir kez sorgulamak,
Farz oldu.
Sen kimsin, ne haldesin?

Bir ben anlıyorum beni,
Bir ben görüyorum bu hüzünlü yüzü,
Gerçekten bakmak lazım bir insanı anlamak için,
Yetmiyor hâlini sorduğunda verdiği bir tek sözü...

Karmaşık duygular eşliğinde,
Bir çıkmaza sürükleniyorum.
İyi miyim bilmiyorum,
Bilmek istemiyorum...
Acıyorum sadece!

Sahte gülüşlere, sahte tesellilere
İnsanlığın hâline acıyorum!

İpeknaz DENİZ