Page 116 - Sainampueng60Years
P. 116

่
                                                         ี
                                         ้
                            ่
                                                                                               ้
                                                                                           ู
                                                                           ำ
                                                    �
                                                                          ี
                                                                                        ี
                                                       ุ
                                                    ิ
                                    ี
                                                                                                   ื
                                  ิ
                                                              ้
                                  �
                     พีวิกเรารน ๓ เรมป็การศีกษา ๒๕๐๘ สนสดิป็การศีกษา ๒๕๐๙ (มจานวิน ๗๐ คน มอุย ๒ หอุง คอุ ม.ศี. ๔ ก
                            ุ
                                                                                  ้
                                                                                    ั
                                             ็
                                                                          ั
              และ ม.ศี. ๔ ข เมอุเราข้น ม.ศี. ๕ เรากสลับ็ห้อุงกนที่าให้เราร้จกกนหมดิที่�งร่น) จนถึงบ็ดิน พี.ศี. ๒๕๖๔ นับ็เป็็นเวิลา
                                                                            ุ
                                                               ู
                                                                 ั
                                                      ั
                                                        ำ
                                 �
                            ื
                            �
                                                                   ั
                                                                                       ี
                                                                                       �
                        �
                                                     ั
                                                                        �
                                                                        ื
                        ี
                                                                                            �
                                                                                          ิ
                                                                                        ี
                                                                                                           ิ
              ๕๔ ป็ีแล้วิที่พีวิกเราไดิ้จากอุ้อุมกอุดิแห่งควิามรกขอุงคณิาจารย์และเพีอุน ๆ สายนาผึ้ง…ชวิตที่แต่ละคนต้อุงเผึ้ชญ
                                                                                            ี
                                                                                  ำ
                                                                                  �
                                                                                     ้
                                                                                     �
                                ี
                                                 ู
                           ำ
                                       ำ
                                                           ั
                   ี
                  ิ
                                                                 ู
              บ็นวิถึขอุงการดิารงชพี การที่างาน การดิแลครอุบ็ครวิและลกหลาน
                                                                                               ้
                                                                                        ็
                                          ั
                                                 ้
                          ้
                                          �
                                                                              ี
                                       �
                                                                                                       ั
                                    ี
                     บ็ดินถึงเวิลาแลวิที่ลกผึ้งที่งหลายไดิบ็นกลบ็รง กลบ็มาสการราลกถึงอุดิตยามเป็็นเดิกสาวิ  ไรเดิยงสา วิยใส ๆ
                                 ้
                                                                                                 ี
                                       ้
                                    �
                                     ู
                                                   ิ
                                                                        ้
                                                                  ่
                         �
                                                                      ำ
                                                      ั
                                                         ั
                                                                  ู
                                                             ั
                       ั
                                                                           ้
                         ี
                   ่
                      ่
              และอุอุนตอุโลกภายนอุก…จนอุาจารย์ใหญบ็ุญส่ง วิรรธนะสาร เป็็นหวิงลูก ๆ ที่�งหลาย ที่่านจะคอุยเฝ่้าดิ ตักเตอุน และ
                                                                     ่
                                                                                                      ื
                                                                             ั
                                                ่
                                                                                                 ู
                                                                                   ี
                                                     ิ
                                                  ำ
                                                  �
                                                                                         ี
                                                                                              ู
                                        �
                                        ั
                                                                                         �
                                                         ี
                                     ั
                              ั
              แนะนาที่กเรอุงที่กงวิล…สมยนนซึ่อุยสายนาที่พีย์เงยบ็สงบ็ เป็็นเส้นที่าง ๒ เลน มบ็้านเดิยวิป็ลกตลอุดิแนวิถึนน
                      ุ
                         ื
                            ี
                            �
                         �
                   ำ
                                                   ้
                   �
                                                   �
                                                                                        ี
              ตอุนนนพีวิกเราชอุบ็เดินจากโรงเรยนอุอุกไป็ขนรถึเมล์ป็ากซึ่อุย (ไม่ขนรถึสอุงแถึวิเพีราะเสยดิายเงน)  จาไดิ้แม่น คอุ
                                 ิ
                   ั
                                                                                                  ำ
                                          ี
                                                                      ้
                                                                                                           ื
                                                                      �
                                                                                              ิ
                                                                                                           ั
                                                      ุ
                                                ิ
                                                                                              ิ
                                                                                        ิ
              อุาจารย์ใหญ่จะกาชบ็ให้พีวิกเราเดินบ็นฟตบ็าที่ (ห้ามเดินลงถึนน) และให้เดินในที่ศีที่างที่สวินกบ็
                                                                                                     �
                               ำ
                                 ั
                                                                                                     ี
                                                                     ิ
                                                                    ั
                                                                    �
              รถึที่ีแล่นมาเพีอุจะไดิ้เหนรถึที่ีแล่นข้างหน้า ช่วิยป็้อุงกนอุบ็ตเหตุ ที่งกาชบ็ไม่ให้เดินเข้าซึ่อุยลดิไป็อุอุกซึ่อุยสายนาผึ้ง
                  �
                                                                         ั
                                                                                         ั
                                                          ั
                                                             ุ
                                                                                ิ
                                                                       ำ
                          ื
                          �
                                                              ั
                                                               ิ
                                      �
                                                                                                         ำ�
                                 ็
                                                                                                           ้�
                                                                                     ิ
                                                                              ็
                                        ั
                                                        ี
                                           �
                                           ี
                                                                                               ็
                                                                                  ี
                 ุ
                                               �
                ุ
                                                             ิ
                    ิ
              (สขมวิที่ ๒๐) เพีราะซึ่อุยที่างลดินเป็ลยวิไม่ค่อุยมคนเดิน ถึ้าผึ้่านร้านบ็าร์กให้รบ็เดินผึ้่านโดิยเรวิ
                                               ี
                             ี
                     “ต่อไปีน�เปี็นควิามในใจขำองเหล่าลูกัผึ้้�ง”
                                                  ้
                                                                             ี
                                 ี
                          ี
                                                                                          ั
                                                                                                        �
                                                             ู
                                                                                                    ี
                                                                                     ั
                                                      ็
                                                                   ุ
                                                                                     �
                                                                                       ู
                                                                                                        ั
                                                                          ้
                                            �
                                                                                               ี
                     ในอุดิต โรงเรยนสายนาผึ้งเป็็นตกเลก ๆ อุย่กลางที่่งนา…ตกเดิยวิ ๓ ชนรป็ตวิ L มชนเรยนตงแต่
                                            ้
                                         �
                                         ำ
                                                                                                 �
                                                                                                 ั
                                                                             �
                                                                          ั
                                                              ั
              ม.ศี. ๑ - ม.ศี. ๕  โดิยรบ็นกเรยนชน ม.ศี. ๔ จากการสอุบ็ที่วิป็ระเที่ศี…สมยนนพีวิกเราต้อุงเดินผึ้่านถึนนกรวิดิ และ
                                                                                          ิ
                                                                             ั
                                                              �
                                 ั
                                   ั
                                      ี
                                          �
                                          ั
                                                                                                          �
                                                             �
                                                                               ี
                   ิ
                                                                                                  ้
              ต้อุงเดินข้ามสะพีานไม้กระดิานจากห้อุงเรยนไป็โรงอุาหารซึ่้งเป็็นห้อุงโถึงโล่งชนเดิยวิ…ใต้ไม้กระดิานเป็็นบ็ง หนอุงนำา…
                                                                            ั
                                                                            �
                                               ี
                                     ั
                                                                                                ุ
                                    �
              โรงอุาหารเป็็นที่�งครัวิ ที่รบ็ป็ระที่านอุาหาร และเวิที่การแสดิงต่าง ๆ ตอุนป็ลายภาค ป็่จจบ็นกลายเป็็น
                                                                                                  ั
                                    ี
                                                             ี
                             ั
              ลานบ็าสเกตบ็อุลและตกจดิงานคนส่เหย้าขอุงพีวิกเรา  ๑
                                    ั
                                             ู
                                  ้
                                          ื
                                                             ้
                                                          ั
                                                                             ี
                                                          �
                     อุาจารย์ใหญ่เล่าวิ่า โรงเรยนสายนาผึ้งนตงขนเพีอุรอุงรบ็นกเรยนที่มคณิภาพีใกล้เคยงกบ็โรงเรยน
                                                                 �
                                                                 ื
                                                             �
                                                                                    ุ
                                                    ำ
                                            ี
                                                                                  ี
                                                    �
                                                                       ั
                                                       ้
                                                       �
                                                                                 ี
                                                         �
                                                                                                         ี
                                                                                               ี
                                                         ี
                                                                                                   ั
                                                                          ั
                                                                                 �
                                                                                             ้
                                                                                                          ั
                                                              ิ
                                                              �
                                                                                                  ิ
                        ้
              เตรียมอุดิมศีกษาตามเจตนาขอุงศีาสตราจารย์ หมอุมหลวิงป็น มาลากุล (รฐมนตรวิาการกระที่รวิงศีกษาธการขณิะน�น)
                                                                               ี
                                                                                ่
                                                                         ั
                                                      ่
                    ุ
                                                                                                         ้
                  ั
                                 ี
                    ี
                                     �
                        ี
                                                          ั
                        �
              ซึ่งนกเรยนที่ไดิ้เข้ามาเรยนนต้อุงผึ้่านการสอุบ็พีร้อุมกนที่งป็ระเที่ศีพีร้อุมกบ็การสอุบ็เข้าโรงเรยนเตรยมอุดิมศีกษา
                                     ี
                                                                                                     ุ
               ้
                                                             �
                                                                                                 ี
                                                                           ั
               �
                                                                                           ี
                                                             ั
                                                                                         ี
                                                                                         �
                                                                                             ี
                                                                                                        �
                                                                         ั
                                                                                                        ี
                                                                            ี
                                                                                                    ี
              อุาจารย์ใหญ่จงคดิเลอุกอุาจารย์ที่สอุนดิ ๆ และเก่ง ๆ มาสอุนเพีอุให้นกเรยนไม่ผึ้ดิหวิงที่ไดิ้เรยนโรงเรยนน และ
                                                                                   ิ
                                                                                      ั
                                                                    ื
                                                                    �
                                ื
                                           ี
                          ้
                            ั
                                           �
                                                ี
                                                    ั
                                    ิ
                                                                                          �
                                                                                                        ั
                                                                                                        �
                             ี
                                                        ำ
                                         ั
                                                                                          ี
                                                                        ำ
                                                                                                           ็
                                                                                      ิ
              สามารถึสอุบ็เข้าเรยนมหาวิที่ยาลยไดิ้มากเช่นกน...จาไดิ้วิ่าต้อุงช่วิยกนที่าการบ็้านหลายวิชาที่โรงเรยนจนกระที่งเยน
                                                                      ั
                                                                                              ี
               ้
                                                                                                   ี
                                                            ั
                                              ิ
                                                                                            ี
                                                                                          ั
                                                                                                          ู
                                                                       �
                                                                          �
                                                                                     �
                                                                      ี
                   ั
                                                                       ื
                                                                                                           ั
              จงกลบ็บ็้าน…ไดิ้ไป็ป็ระกวิดิโครงงานวิที่ยาศีาสตร์ร่วิมกบ็โรงเรยนมชอุอุน ๆ เสมอุ เพีอุให้นกเรยนโรงเรยนอุนร้จก
                                                                                                       �
                                                                                                       ื
                                                                                     ื
                                                                          ื
                                                                  ี
              โรงเรยนสายนาผึ้้ง ที่ังช่วิงอุย่ ม.ศี. ๔ และ ม.ศี. ๕ สิงป็ระที่บ็ใจ คอุ อุาจารย์ใหญ่และคณิาจารย์ไดิ้ป็รงอุาหารกลางวิน
                         ำ
                         �
                                                       �
                                     ู
                                                             ั
                            �
                               �
                                                                                                           ั
                  ี
                                                                  ื
                                                                                               ุ
                          �
                                                                                                        ี
                                    ุ
                               ี
                                                                                             ื
                                                                                             �
              ไป็ให้พีวิกเราที่โรงเรยนป็ที่มคงคา ในช่วิงการสอุบ็จบ็มธยมตอุนป็ลายพีร้อุมกนที่งป็ระเที่ศี เพีอุให้พีวิกเรามเวิลา
                                                                                  ั
                                                                               ั
                                                            ั
                                                                                  �
                          ี
                                                           ๒
                                                   ำ
              อุ่านหนงสอุมากขน เป็็นควิามป็ระที่บ็ใจที่จาไม่ร้ลม
                                                  �
                             �
                             ้
                                             ั
                                                  ี
                                                         ื
                     ั
                                                       ู
                       ื
                                                                             ี
                                           ั
                                                                                          �
                                              ี
                                                                    ี
                                                             �
                                                                          ั
                                                                �
                                 ำ
                                                                          �
                                     ั
                                                             ำ
                                                                ้
                                                                                                       ้
                                                                                          ิ
                                                      ี
                     แม้ควิามที่รงจาสมยเป็็นนกเรยนโรงเรยนสายนาผึ้งจะมเวิลาสนเพียง ๒ ป็ี...แต่สงต่าง ๆ ยังจารกในใจ
                                                               ้
                                                    ั
                           �
                                                                           ิ
                                                                                             ้
                        ื
                                            ื
              เสมอุมา...เมอุเรมเขามาเรยน...ไมเหมอุนกบ็สมยเรยนมธยมตนที่โรงเรยนเดิม (โรงเรยนอุสสมชญศีกษา)...ควิามสบ็สน
                                         ่
                                                                  ี
                           ิ
                                                          ั
                                                                  �
                                                                      ี
                                                                                          ั
                                                                                                        ั
                              ้
                                                ั
                                                                                     ั
                                                                                 ี
                        �
                                                       ี
                                   ี
                                                                                       ั
                                                            ี
                                                                                      ์
                 ั
                                                                                                      ้
                                                                                                   ำ
                                 ่
                                  ้
                                                          ์
                                                                     ี
                                                                        ี
                               ี
                                                                                            �
                         ่
                                          ่
                                         ่
                               �
              งงงน ในวิิชาตาง ๆ ที่ไมคุนเคย ไมวิาจะเป็็น กลศีาสตร ชวิวิิที่ยา เคม ตรโกณิ คณิิตศีาสตร และอุืน ๆ ... ที่าใหพีวิกเรา
              สอุบ็ตกยกชนในวิชากลศีาสตร์ (กลางเที่อุมแรก) ขอุงอุาจารย์ผึ้่อุงศีร ชวิวิที่ยา (อุาจารย์สระพีร) กร่อุแร่...
                                                                           ี
                                                                                                     ็
                                                                                             ิ
                              ิ
                                                                             ี
                         ั
                                                                               ิ
                         �
                                                                                     �
              คณิตศีาสตร์(อุาจารย์บ็ญส่ง) กกมขมบ็...แต่กยงสามารถึสอุบ็ผึ้่านขนชน ม.ศี. ๕ ไดิ้ในที่สดิ...
                                                                                                        ุ
                 ิ
                                                                                     ั
                                                                                  ้
                                                                                  �
                                                   ั
                                                              ั
                                                            ็
                                     ุ
                                                                                                       �
                                               ุ
                                             ็
                                                                                                       ี
                                          ้
                                             ี
                                        ุ
              ๑   รอุงศีาสตราจารย์ ดิร. วิิพีร เกตแกวิ (ธรภาพีพีงศี) ์
                                              ั
              ๒   ศีาสตราจารย์เกยรตคณิ ดิร. อุรอุนงค นยวิิกล
                               ิ
                                 ุ
                            ี
                                                 ุ
                                            ์
         ๙๙
   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121