Page 32 - หนังสือพลังแห่งการพูด
P. 32
“อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนไม่แคลนคลาย
เจ็บจนตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจ”
จาก เพลงยาวถวายโอวาท ของท่านสุนทรภู่
ึ
ื
ึ
ื
ผู้เข้าอบรมท่านหน่งพูดเร่องพระคุณแม่ เขาข้นต้นว่า “เพ่อนๆ
้
�
ครับ เคยได้ยินเพลงค่านานม ซึ่งเป็นเพลงเก่าของ ชาญ เย็นแข
เพลงน้ไหมครับ แม่น้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง แม่เฝ้าหวง ห่วงลูก
ี
ี
แต่หลัง เมื่อยังนอนเปล แม่เราเฝ้าโอละเห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปล
มิห่างหันเหไปจนไกล.....”
ื
และตอนจบเขาสรุปด้วยเพลงแม่ของ เสก โลโซ ว่า “เพ่อนๆ ครับ
ถ้ายังมีแม่กันอยู่ กลับไปเยี่ยมแม่ ไปกอดแม่ ไปบอกรักแม่กันบ้าง
นะครับ อย่ารอจนกว่าไม่มีแม่เหมือนผม .... "
้
ี
ผมขอจบด้วยเพลงแม่ ของเสก โลโซครับ...... "ป่านนจะเป็น
่
ั
ื
ิ
อยางไร จากมาไกลแสนนาน คดถึง คิดถึงบ้าน จากมาต้งนานเมอไร
่
จะได้กลับ แม่จ๋า แม่รู้บ้างไหม ว่าดวงใจดวงนี้เป็นห่วง.....” เสียงเขา
ส่นเครือและมีนาตาค่อยๆ ไหลออกมา พอพูดจบ เสียงปรบมือดังลั่นห้อง
้
�
ั
เลยครับ
สุกิจ ศุภกิจเจริญ 31
