Page 186 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 186

รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙                    ๑๗๙
                             ้
                                            ุ













                                               
                                                 ี
            พระโอวาทพระอาจารยจกง
                                                 ้











                                                                ์
                             ุ
                                                                    ์
                                                         ่
                                                         ึ
                                                ุ
                                            ื
                                                                ิ
                                                           ่
                                               ี
                                            ่
                     มนุษยมีทกขเต็มไปหมด เมอมทกขก็หวังพงสิงศักดสิทธิ หอยพระ
               เพราะอยากแคลวคลาดอยูรอดปลอดภัย แตปากเราพูดอะไรไมระวัง ทํา
                                                                     
               อะไรคิดคดไมซอตรง พระก็ชวยเราไมได พระพุทธองคเคยกลาวไววา จงถอ
                                              
                                                                           ื
                            ื่
               ธรรมที่ทานสอนเปนที่พึ่ง แตมนุษยยังไมทันจะพึ่งตัวเอง
                                                                       ั
                                                ี
                                                                           ี
                                                                           ่
                                                           ุ
                     ธรรมทงหลายมใจเปนหัวหนา มใจเปนหลัก ทกสิ่งสําเร็จสําคญทใจ
                           ั
                                  ี
                           ้
               เรื่องยากเราก็ยังทําสําเร็จได แตถาไรใจแมจะงายขนาดไหนก็ทําไมสําเร็จ
               เราศึกษาธรรมไมใชศึกษาธรรมภายนอก แตมาศึกษาธรรมที่อยูในใจของเรา
               เราเรียนวิชาอนมากมายเเตวิชาทรูกายรูใจ เราไมรู เราไมเห็นใจเดิมแท เรา
                                          ี่
                           ื่
                                                         ็
                                                ื
                             ี
                                       ่
                             ่
               กลัวความโดดเดยว ตองหาทพงพงยึดถอ ยึดเเลวกกลายเปนกรรม เราตอง
                                                                          
                                        ึ
                                           ิ
                                        ่
                                       ี
               ฝกอยูกับความเหงาใหได อยูกับตนเองใหมีสุข เพราะถึงที่สุดก็ตองเหลือคน
                                                                   ื
                                                                           ั
                        ่
                        ี
                     ึ
               เดยว ถงทสุดก็เอาอะไรไปไมได ทกสิ่งทกอยางมีใจท่เปนหลักคอธรรม มน
                 ี
                                                ุ
                                                           ี
                                           ุ
                                       
                                         
   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191