Page 181 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 181

๑๗๔                                           พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์















                              
                                ี
       พระโอวาทศิษยพ่นาจา












               ถาคนดีขาดจิตสํานึกแหงความถกตองผิดชอบชั่วดี คนดีก็เปลี่ยนเปน
                                         ู
                                ี
         คนไมดได ยึดมนในความด กอาจจะกลายเปนคนดททารายคนกเปนได จะ
                                                                    
                      ่
                      ั
                                                     ี
                                                     ่
                                                      ํ
                                 ็
                                                              ็
                                                   ี
              
               ี
         เปนคนดีไดตลอดตองมีจิตสํานึกท่ถูกตอง  ถาเปนคนดีแลวสามารถอยู 
                                       ี
                                                                  
                                                      ิ
         รวมกับคนอ่นไดอยางสมานกลมกลืน นั่นก็คอปฏิบัตดี ออนนอมถอมตน
                                               ื
                    ื
         เคารพใหเกียรติ หรือเรียกอีกอยางหนึ่งวา “จริยะ”
                                                               ี
                                                    ่
                                             ิ
                                                                      
                                                    ื
                                      
                             ่
                       ิ
                             ื
               จงปฏิบัตธรรมเพอธรรม ไมใชปฏิบัตธรรมเพอตน ถาทําดแลวยังกอ
                           
                                                            ี
         เกดเปนตวตนก็หนีไมพนความทกข เพราะตนยังมยึดตด ยังมเปรียบเทยบ
                                                   ี
                                    ุ
           ิ
                                                                    ี
                 ั
                                       
                                                       ิ
                                                                 
                                   
                                                                    ุ
             ี
                              
                                                  ่
                                                  ื
         ยังมอารมณชอบอารมณชัง แตถาปฏิบัตธรรมเพอธรรม เราจะไมตองทกข    
                                    
                                           ิ
                                  
         อีกตอไป ไมมีกรรมไมมีเวรไมมีการรองขอ ไมตองเวียนวายกลับมารับผล
               ้
         กรรมนันอก ธรรมยอมรักษาผูประพฤติธรรมไดด แลวยอมนําความสุขมาสู 
                  ี
                                                
                                                  ี
                                  
         ผูนั้น
   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186