Page 214 - OVD59ALLForEbook_Neat

้
ุ
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๒๐๗



ไมจริงคือใจของตัวทานเอง เขาจะดีหรือไมดี จะตัดสินแคชั่วขณะเดียวไมได
แตมนุษยชอบเห็นอะไรแลวก็วัดวาดีไมดี แลวผลสุดทายก็ยึดติดความดีและ

ไมดี แลวก็ทุกขเพราะความดีและไมดีท่ตวเองยึดติด การอยูในโลกแลว
ั
ี

ํ
ุ
่

มองเห็นเขาใจทุกสิง โดยสิงนั้นไมทาใหเราทกข ไมใชการเขาใจ แตตองหัน
่
มารูใจตัวเอง
่

ี

่
ํ
ี
้
ี

ี
่
ี
แทจริงแลวในโลกนี้ไมมอะไรสูงคาทสุด ไมมอะไรตาเตยดอยคาทสุด
ี
ฟาเมื่อมีมดก็มีสวาง น้ํามีขึ้นก็มีลง พื้นดินมีภูเขาก็มหุบเหว ถาชีวิตเจอเรื่อง
ื
ดี เรื่องราย จงรูวาแทจริงแลวไมมีอะไรที่เรียกวารายและดี อยางแทจริง
อยาพยายามมีเงนจนทําใหเราลืมความดในใจของตวเองและอยา
ี
ิ
ั
พยายามเพอใหไดเงิน แลวทําผิดคิดราย จนกระทั่งทําลายคณคาของตัวเอง
ุ
ื่

ึ
ี
ี
เพราะถงท่สุดในโลกนี้ไมมีใครเปนเจาของเงินทแทจริง เพราะเงินไม 
่
ตองการเจาของที่แทจริง
ุ


ี

่
ถาเราเขาใจวาด ราย ได เสีย ทกข สุข ไมไดอยูท่สรรพสิง แตมนอยู
ั
ี

ที่เรารูและเขาใจสิ่งนั้นมากเพยงใด ดังคํากลาวคําหนึ่งวาเมอใดทจิตพนจาก
ี
ี่
ื่

ความเพอฝน เราจะมีอสระจากการมองสรรพสิ่ง เมอใดท่จิตพนจากการ
่
ื
ิ
ี
ื
ี
้
ื
่
ี
่
แบงแยก เมอนันเราจะมอสระในการมองเรืองราวไดชัดเจน เมอใดทจิตเรา
่
่
ิ

ื
่
ั
่
พนจากความยึดมนถอมน เม่อนันเราจะรูวาเรืองราวแตละเรืองราวมีความ
่
ื
้

่
ั
่
ื

ั
แทจริงเพียงใด และเมอใดจิตของเราพนจากอารมณความคดและตณหาท ี ่
ิ

ครอบงํา เมื่อนั้นเราจะเขาใจจิตเดิมแทที่เรียกวาธรรมมากเทานั้น เพราะเรา
็
็
ื
้
ก็คอธรรมและทานกคอธรรม ฉะนันถาปฏิบัตตอกนดวยคณธรรม เรากจะ
ื

ั

ุ

ิ

พบความเปนพุทธะในตัวคนและตัวเรา แตมนุษยนั้นมิใช มนุษยปฏิบัต ิ