Page 215 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 215

๒๐๘                                           พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์




         ตอกันดวยอารมณความรูสึก ความชอบความชัง ความคิด จึงมองไมเห็น
           
                        ่
                           ี
               ั
                   
                           ่
                                                               ิ
                                                                      ้
                                                         ิ
                            ํ
                                             
         ธรรมอนแทจริง สิงททาใหจิตยึดติดอารมณ ยึดติดความคด ยึดตดนิสัยนัน
                                   ี
                                    ํ
                     ี่
                                   ่
                                                         
                                                             ้
                                             ้
         เรียกวา “ใจทขาดสติ” แตสิ่งททาใหจิตเปลืองจากอารมณ เปลืองจากนิสัย
         ไมยึดติดในความคิด ไมยึดติดในนิสัย นั่นคือ “สติที่เขาใจธรรม”
               ไมวาเรื่องราวอะไรเกิดขึ้น ไมวามีความคดอะไร จงใชสติ พระพุทธองค 
                                               ิ
                                                      ี
                                                      ่
                                        
                                                            ึ
                                           
                                          
         ทรงกลาวไววา “หลักธรรมตระหนักรูไดดวยจิต การทจะเขาถงการพนทกข 
                                                                     ุ
         ตองอาศัยจิตรูเทาทันจิต เพราะจิตนั่นแหละก็คือธรรม และทกคนกคือธรรม
                                                           ุ
                                                                ็
         ถามองเห็นธรรมเราก็พบพุทธะ ถามองเห็นอารมณเราก็เจอวิบากกรรม”
               ขอใหประพฤติปฏิบัติดวยคุณธรรมตอกัน แลวเราจะรูวาโลกนี้ไมม  ี
                                                                      
                                                        ั
                                ี
         สิ่งใดท่เรียกวาทกข แตท่เราทุกข เพราะวาเรายึดม่นและไมยอมรับ
                        ุ
                ี
                                                                
         ความจริง วาแทจริงแลวตัวเราคาดหวังมากไป ตัวเรายึดติดมากไป ตัวเรา
                                                           ่
                                   ี
                                 ั
                    ี
         ยอมรับคนท่ไมดีมากไป ท้งท่จริงๆ แลวคนเราก็มีสูงมีตําเปนธรรมดา
                                                                    
                      ี
         เหมือนตวเรามดีบางไมดีบาง ถาใหอภัยไดพบความสําเร็จ เมตตาไดพบ
                 ั
         คุณธรรม
   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220