Page 220 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 220
ุ
้
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๒๑๓
มนุษยเราทุกขเพราะความยึดม่น คาดหวังหรือยึดม่นตัวเอง ถาเรา
ั
ั
เขาใจความเปนจริงวาในโลกใบนี้ มีใครหรือมอะไรที่แทจริง มีใครหรืออะไร
ี
ี
่
่
ี
ทยั่งยืนนาน หรือทเปนของเราแลวไมเปลี่ยนแปรผัน เราจะไมโกรธหรือ
ื
่
ู
ี
ื
ี
เสียใจท่ของในมอเราถกเปลียนมือไปถกแยงไป เราจะไมมเรืองเม่อเกิดการ
่
ู
กระทบกระแทกกน
ั
นิสัยของมนุษยนั้นเวลาเจอใครท่เอาเปรียบไดกินแรงได มักชอบ
ี
่
ี
เอาเปรียบและกินแรงเขาอยูเรือยไป ถาเราอยูกับคนทฉลาดกวาแลวเขา
่
รังแกเรา ก็จงยอมรับความจริง แลวเราจะไดไมทกข จงจําไววาอยาไป
ุ
ื
ทํารายใครจนสุดหนทาง เพราะเม่อเขาทนไมไดเขาจะทําคืน ฉะนั้นถาเรา
เขาใจความเปนคน และยอมรับอยางคนทมีจุดยืนและหยัดยืนบนความ
ี
่
ถกตองในความเปนคน ไมวาเกดอะไรข้นจงเรียนรูเขาใจความเปนจริงดวย
ู
ึ
ิ
ี
สติและกลายอมรับ แมสิ่งท่เรายอมรับมันจะทําใหเราเจ็บปวดจนม ี
ี
น้ําตาไหล แตขอใหศิษยหยัดยืนอดทนจนถึงท่สุด กรรมนั้นจะสิ้นสุดลงใน
ชาตินี้ โดยไมตองไปชดใชชาติไหนอีก
มีคนมาทําราย รังแก มาโกง มาดาเรา ถาศิษยไมอยากใหเวรมน
ั
ยืดเยื้อ และศิษยอยากจบเวรจบกรรมไมอยากเกี่ยวกรรมกันอีก จงดีใจที่เขา
ไดชวยชําระลางและปลอยความยึดมั่นถือมั่นตัวตนใหมันหมดสิ้น
ุ
ความทกขไมไดทาใหมนุษยตาย แตใจทไมยอมรับวาตองทกข ทาให
ี
ํ
ุ
ํ
่
คนนั้นตายทงเปน อารมณ โลภ โกรธ หลง เปนสิ่งท่เกิดขนจากความคด
้
ิ
ึ
้
ี
ั
ื
ี
คํานึงของการมีตัวตน เม่อไรท่ความมีตัวตนไปรวมอยูกับความทุกข ไป
ี
รวมอยูกับสิงทเราเรียกวา คน มนจะทาใหเราเจ็บปวดยิงกวา เชนการท่คน
่
ี
ํ
่
่
ั

