Page 222 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 222

้
                                            ุ
               รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙                    ๒๑๕


                     การเรียนรูธรรมคือการเขาใจเรืองราวของคน ของโลกในความเปน
                                               ่
                                                  ้
                                                           ี
                                                                          ี
               จริง  อาจารยขอบอกบุญ อยาเหยียบย่ําซําเติมใครท่ทําผิด จงเรียนรูท่จะ
                 
                                                                          ี
                                                                ี
                                                               
                          ิ
                     
                                                        ิ
                                                  ื
                                                     ้
               เขาใจดวยสตและยอมรับความจริง และเม่อนันศษยจะไมมใครในโลกท่เรา
               จะเกลียด หรือจะรักมากมาย เพราะไมมีใครดีแท และไมมีใครเลวจริง
                                                             ั
                                                                  ั
               อาจารยไมอยากใหศิษย มีโลภ โกรธ หลง  การยึดม่นถือม่นตัวตนและ
                                                      ุ
                                           ิ
               มีอารมณรวม เพราะมันเปนบอเกดแหงความทกข และวิบากกรรมแหงการ
               เวียนวายไมจบสิ้น
                                                                          
                     ไมมีใครอยากไดแลวรูพอ อยากไดแลวไมเบียดเบียนทํารายผูอน
                                                                           ่
                                                                           ื
               แลวไมผิดศีลผิดธรรม   เวลาเราโลภแลวจะหลง พอหลงแลวก็จะทําอะไรได
                                                   
                 ั
               ท้งนั้น ไมวาจะเปนถกหรือผิดและยังเปนตนเหตแหงวิบากกรรมและการ
                                                        ุ
                                 ู
                                                                        
                        ี
                        ่
                                      
                              ้
               เวียนวายทไมจบสิน ฉะนั้นกอนจะมีความโลภ โกรธ หลงหรืออยากไดอะไร
               คิดใหดีๆ เพราะพระพุทธะสอนไววา ความเกิด ความแก ความเจ็บ ความ
               ตายเปนทุกข การพลัดพรากจากสิ่งท่รักเปนทุกข การทนอยูกับสิ่งท่ไมรัก
                                              ี
                                                                        ี
                                                                           ่
                                                                           ั
                                             ี
                                      ั
               เปนทุกข แตยอดของทุกขท้งมวลท่ลวนเปนตนเหตุแหงทุกขคือการยึดมน
               ถือมั่นในตัวตน ในสังขารตน
                                                                           ั
                                      ั
                     การที่มนุษยอยูรวมกน ถาเราอยากฝกฝนปฏิบัติธรรมแลวอยูดวยกน
               อยางไมมีกรรม ไมมีการเบียดเบียนกัน ตองปฏิบัติคุณธรรมตอกัน
                                  
                     นั่นคือกบพอแมใหรูปฏิบัตกตญ กบเพอนมความซ่อตรงจริงใจ ตอ
                           ั
                                                                ื
                                                      ื
                                             ั
                                                      ่
                                                  ั
                                                ู
                                           ิ
                                     
                                                          ี
               หนาที่มีความรับผิดชอบไมโกง ไมเอาเปรียบ เมื่อเปนพี่รูจักรักนอง เปนนอง
                                                                   ื
               รูจักใหเกียรติพ่ เปนอาจารยเปนผูใหญตองรูจักมีเมตตาตอผูอ่น  ถาทําได 
                            ี
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227