Page 226 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 226
้
ุ
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๒๑๙
ั
หากเราเขาใจธรรมในตวตน เราก็จะเขาใจผูคน และไมสรางวิบากกรรมท ่ ี
เรียกวา โลภ โกรธ หลง อันเปนตนเหตุแหงบาปและทุกขนานาๆ เลย
การประพฤติปฏิบัติธรรมไมใชเริมตนท่ผูอ่น แตเริ่มตนท่ตัวเราเอง
ี
ี
ื
่
ื
ี
ไมใชการเรียกรองใหผูอ่นแกไข แตแกไขท่ตัวเราเอง ไมใชการปรับเปลียน
่
ใคร แตรักษาใจตัวเองใหปกติ เพราะจริงๆ ใจมนุษยปกติและประเสริฐทสุด
ี่
ี
แลว แตท่ไมปกตเพราะกิเลส ฉะนั้นถารูวากเลสมา ความโกรธมา ความ
ิ
ิ
อยากมา ความโลภมา จําไวอยาใหคามน อยาไปปรุงแตงมน เดยวมนอาย
ี
๋
ั
ั
ั
แลวก็หายไปเอง แตมนุษยไมใช พอกิเลสจรเขามาก็รวมมือกับมันแลวทา
ํ
รายผูอื่นทําใหเวรกรรมจึงไมจบไมสิ้น
อาจารยคือผูท่นําพาศิษยใหพบความสวาง แตศิษยก็ตองรูจักเลือก
ี
ทําในสิ่งที่ถูกตองและดีงาม ไมทําผิดศีล ไมกอบาปกรรม ไมติดอบายมุข แต
ถาศิษยยังผิดศีลกอบาปกรรม หลงในอบายมุข แมศิษยจะฟงธรรมมาสาม
วันบุญก็ไมสามารถรักษาศิษยได แตถาศิษยรูจักครองตัวอยูในศีลธรรม
่
ํ
ี
่
ี
ู
ุ
ี
ิ
ิ
ประพฤตปฏิบัตอยางคนทมงม่นทาสิงท่ถกตองดีงาม แมอยูในสิ่งทราย ราย
ั
่
ก็ยังแปรเปนดี อยูในความทุกข ความทุกขก็นํามาซ่งความสวาง เพราะม ี
ึ
ุ
ี
ี่
จิตที่เขาใจความทกขอยางถองแท จึงจะนําพาชีวิตทสองสวางได แตถามจิต
ุ
ุ
ี
ทยังรังเกยจทกข ไมชอบทกขกลัวทกข เราก็ไมมีวันพนทุกข ลองเปดใจ
ุ
่
ี
ยอมรับ แลวจะรูวาทุกขไมใชสิ่งทนากลัว แตทุกขทาใหเราพบทางสวาง
่
ี
ํ
และหลุดพนจากความยึดมั่นถือมั่นแหงความมีตัวตน
พุทธะสอนวา ความทุกขคอประตูแหงพทธะ ความมืดที่สุดคอความ
ื
ุ
ื
สวางท่สุด พลิกใจไดทุกขกกลายเปนสุขได พลิกใจไมได ก็กลายเปนคนท ่ ี
ี
็

