Page 217 - OVD59ALLForEbook_Neat

๒๑๐ พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์


ี
พระโอวาทพระอาจารยจกง
้

ุ


อาจารยเปนแคผูชีนําทางสวางแตศษยตองพนทกขไดดวยตนเอง

้

ิ
ี
ี
มนุษยมักจะพูดวา “ตนเปนท่พ่งแหงตน” แตพุทธะยังสอนตออกวา
ึ
ึ
ี
ึ
ี
ี
ี
ในคําวาตนเปนท่พ่งแหงตน คนท่ฝกใจไดดีแลว คนนั้นคือท่พ่งท่หาไดยาก
่
ึ

ี
้
บนโลกนี ทกคนเกดมา “ตนตองเปนท่พงแหงตน” แตการจะฝกใหตนเปน
ิ
ุ
่
ี
ึ
็
ึ


่
ทพงแหงตนได ตองฝกใจตวเอง ถาฝกใจตนเองได เรากพบท่พงทประเสริฐ
่
ี
่
ี

ั
ที่สุด นั่นก็คือ ตัวเราเอง ใจเราเอง แตมนุษยปจจุบันนี้ ยังไมทันที่จะยืนดวย
ึ
ตัวเอง ก็หวังจะพ่งคนอ่นอยูร่ําไป เชนนี้เรียกวา “ยังไมทันจะเขมแขง
ื
็
ก็ออนแอเสียแลว” เวลาท่เรามีทุกขแลวเอาแตพงคนอ่นเพอชวยใหเรา
ื
่
ื
ี

ึ
่
ี
พนทุกข ถาวันหนึ่งเขาเปลี่ยนแปลงไป ไมเปนท่พ่งใหเราอีกแลว ใจเราไม 
ึ
่

ลมสลายหรือ เพราะใจคนยังมวันเปลียนแปลง ผูทฝกฝนตนดแลวยอมเปน
ี
ี
ี
่
ที่พึ่งที่หายากในโลกนี้ นี่คือความหมายอันแทจริงของตนเปนที่พงแหงตน
ึ่