Page 123 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 123

‘goed’ uitziet, kan mensen vreselijk choqueren. Terecht trouwens,
want wij zijn wel vertrouwd met de aanblik van iemand die
overleden is, maar de modale burger niet. Daarom maken wij,
op basis van die foto, een tekening.
Neem nu bijvoorbeeld de zaak van de seriemoordenaar van
Bergen. In 1996 en 1997 werden in de streek van Bergen de ver-
sneden lichaamsresten van vijf marginaal levende vrouwen ont-
dekt. De dader is nog altijd niet gevonden. De lichamen van de
slachtoffers hadden we, maar we wisten in het begin van geen
kanten wie de vrouwen waren. Zoals ze gevonden waren, kon je
ze onmogelijk aan het publiek laten zien. Daarom hebben wij
toen tekeningen gemaakt waardoor de slachtoffers binnen de
kortste keren een naam kregen.

Regenkapje
Ik was op veel voorzien, maar niet op wat ik in het Palfijnzieken-
huis onder ogen kreeg. Ik was ervan overtuigd dat ik een min of
meer herkenbaar gezicht zou te zien krijgen. Dat kon ik dan, met
wat bijschaven, op papier aanpassen tot een toonbaar beeld. Ver-
geet het. Veel meer dan een schedel met een aantal verzeepte
stukken wang was het niet. Eigenlijk kon ik er niets doen, maar
aangezien ik er toch was, bleef ik kijken in de hoop dat ik ergens
wat aanknopingspunten zou kunnen vinden die me later zou-
den helpen om een levensgetrouw beeld van dit onbekende
slachtoffer te maken.
Wat mij onmiddellijk opviel – en iedereen die in de autopsie-
zaal was trouwens ook – was het regenkapje dat die dame op
haar hoofd had. Over één ding waren alle experts het immers
heel snel eens: het slachtoffer was een vrouw. De manier waarop
ze was gekleed, haar postuur, de afmetingen van de beenderen
en het bekken... Waaraan ze gestorven was, wist toen niemand.
Daarvoor was het te vroeg en de wetsgeneesheer moest nog aan
zijn taak beginnen.

123