Page 128 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 128

Het klinkt allemaal luguber – en dat is het ook – maar het is
de meest nette en complete manier om beenderen bewerkbaar te
maken. We reden dan ook met de schedel naar Morkhoven en
een week later konden we een perfect gekuiste schedel gaan op-
halen.
Vanaf dat moment trokken wij ons terug in ons atelier. Ik
weet dat buitenlandse experts claimen dat zij een gezichtsrecon-
structie met klei in een paar uur kunnen maken. Dat zal wel,
maar dan krijg je een beeld dat-er-ergens-wel-op-zal-lijken. Al is
dat in sommige gevallen eigenlijk al voldoende. Denk maar aan
het zogenaamde meisje van Nulde. Het lichaam van het onbe-
kende meisje werd in verregaande staat van ontbinding bij het
water in Nederland aangetroffen. Niemand kon het kind identi-
ficeren, tot een gezichtsreconstructie werd gemaakt. Nog geen
24 uur later was het meisje geïdentificeerd. Ze was door haar
(stief )ouders doodgemarteld. De onderzoekers daar hadden een
heel groot voordeel: het meisje had een specifieke tandstructuur
met een overduidelijk spleetje tussen de voortanden. Als je zoiets
als expert ziet, dan wrijf je al in je handen want het zijn net die
details die iedereen zich herinnert en waardoor de herkenning
vaak vlot verloopt.
Bij onze vrouw hadden we het sjaaltje en het kapje. Iemand
die zoiets aandoet, heeft de gewoonte om het kapje altijd zo te
knopen. Het was een element dat we zouden moeten uitspelen.
We konden eraan beginnen. Onze basis waren de gegevens
die we hadden gekregen van de experts die ons waren voorgegaan.
We wisten dat we met een vrouw van rijpere leeftijd te maken
hadden. Ze was vermoedelijk uit onze regio en ze had een nor-
male Body Mass Index. Dat wil zeggen dat ze niet extreem ma-
ger of opvallend rubensiaans was geweest. Haar haren waren
kortgeknipt, maar niet superkort.
We namen er de tabellen van Rhine & Moore bij. Dat is een
antropologe die zich jaren heeft ingespannen om metingen uit

128