Page 130 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 130

Ieder detail dat vreemd, opvallend of opmerkelijk is, moesten we
uitspelen. Vergroeiingen aan de tanden zijn het mooiste voor-
beeld, maar ook kenmerken zoals tanden met nicotinevlekken
of flaporen kunnen toeschouwers de noodzakelijke klik naar
herkenning geven.
Toen het gezicht helemaal was afgewerkt, hebben we er eerst
een tekening van gemaakt. Pas als die niet zou worden herkend,
konden we het driedimensionale beeld uitspelen.
Als ‘kunstenaar’ – want dat ben je uiteindelijk – vraagt het be-
hoorlijk wat zelfcorrectie om het beeld dat je maakt vooral niet
‘mooi’ te maken. Als je in televisiefeuilletons zoals CSI experts
ziet, dan leveren die vaak zo’n perfect beeld af dat geen sterve-
ling, laat staan het slachtoffer, die perfectie eigenlijk ooit zou
kunnen bereikt hebben. Nee, het is de bedoeling om de werke-
lijkheid te benaderen, de échte werkelijkheid. Niet het perfecte
beeld dat we in ons hoofd hebben. Net daarom kiezen wij er ook
voor om het beeld niet in te kleuren. Kleur leidt af. We weten
niet welke huidskleur onze dame had. We weten niet of ze een
egale huid had of misschien wel couperose of een geboortevlek
hier of daar. Net daarom moest het beeld zo neutraal mogelijk
zijn.

Een gezicht krijgt een naam
Het gezicht van onze vrouw was afgewerkt en klaar om tentoon-
gesteld te worden. We kregen de toestemming van de onder-
zoeksrechter en de medewerking van de televisie om het beeld
op het scherm te brengen. Wat we hadden gehoopt, gebeurde
vrijwel onmiddellijk. Ergens in Vlaanderen was er een televisie-
kijkster die bij het beeld plotseling rechtop ging zitten, het geluid
wat harder zette en prompt naar de telefoon holde. Het was een
vrouw die niet zo ver van het Schipdonkkanaal woonde en er
haar verdwenen buurvrouw in meende te herkennen. Ze belde
onmiddellijk naar de dochter van de verdwenen vrouw.

130