Page 169 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 169

niet kon? Dat het gewoon onmogelijk is om menselijke resten in
een ontstoppingsmiddel op te lossen?
We moesten dat koste wat het kost vermijden. Als we met dit
dossier naar de rechters wilden trekken, dan moest het ‘af ’ zijn.
Dan moesten we op alle vragen die ons zouden worden gesteld,
een antwoord hebben. Ik wilde trouwens zelf ook een sluitend
antwoord op de vraag. Deze zaak was uiteindelijk zo gruwelijk
en we hadden tot dan toe nog altijd geen enkel lijk, laat staan een
miniem spoortje van stoffelijke resten om een crimineel feit te
bewijzen. Langs de andere kant bleven ook alle pogingen om een
van de verdwenen familieleden op te sporen, vruchteloos.

Experiment
Ik had ondertussen niet alleen internationaal de zoektocht laten
aanvangen naar alle ‘bekende’ slachtoffers van de dominee, maar
ook naar iedereen die ergens in het plaatje en het verhaal van de
familie Pandy thuishoorde. Dus ook de dames die, op Pandy’s
verzoek, een bezoekje hadden gebracht aan een van zijn wonin-
gen. Eigenlijk gelukkig voor ons (en misschien ook voor de da-
mes) vonden we die vrouwen wél terug. Agnes had ons ook nooit
gezegd dat ze vermoord waren. Maar van de verdwenen familie-
leden vonden we niets, nada, geen enkel spoor. We zouden het
moeten hebben van een stapel aanwijzingen die onweerlegbaar
moesten leiden naar een van de twee conclusies: Pandy had het
gedaan of Pandy had het niet gedaan. Had hij het niet gedaan,
dan konden we het dossier met een gerust geweten afsluiten.
Had hij het wel gedaan, dan moesten we meer hebben dan alleen
maar het getuigenis van Agnes en een aantal mensen dat niet
(meer) traceerbaar was.
Ik besprak dit heikele probleem met het DVI. Eigenlijk kon ik
wel vermoeden naar welk punt het gesprek zou leiden maar ik
hoopte dat er ergens ter wereld een precedent was waardoor we
de beslissing die ik in mijn hoofd had, konden vermijden. Joan

169