Page 43 - ลูกเสือ กศน. สค32035
P. 43

30





                                                                         การดําเนินกิจการลูกเสือทั่วทั้งโลก
                                                                มักมีลักษณะที่เหมือนกันอยางหนึ่งคือ

                                                                เริ่มจากกิจการลูกเสือสําหรับเด็กชายกอน
                                                                ที่จะเริ่มแพรเขาไปในหมูเด็กหญิง และ

                                                                สําหรับกิจการลูกเสือในไทยก็เชนกัน เมื่อถึง
                                                                ระยะเวลาอันควร พระบาทสมเด็จพระมงกุฎ-

                                                                เกลาเจาอยูหัว ก็ทรงมีพระราชดําริที่จะให
                                                                สตรีและเด็กหญิงไดมีสวนรวมในกิจการ

                                                                ลูกเสือ โดยทรงเห็นวาสามารถที่จะเปนกําลัง

                  ใหกับชาติบานเมืองได แมจะไมใชกองกําลังหลักก็ตามที ดังนั้น จึงทรงตั้งกลุมสตรีขึ้นมากลุมหนึ่ง
                  ซึ่งพระองคเรียกวา สมาชิกแมเสือ สวนใหญเปนบุตรและภรรยาเสือปา โดยแมเสือมีหนาที่หลัก

                  ในการจัดหาเสบียงและเวชภัณฑใหกับกองเสือปา ในขณะเดียวกันก็ทรงจัดตั้งกองลูกเสือสําหรับ
                                                                   เด็กหญิง และพระราชทานชื่อวา เนตรนารี

                                                                   ซึ่งเนตรนารี กองแรก คือ กองเนตรนารี
                                                                   โรงเรียนกุลสตรีวังหลัง ตอมาไดเปน

                                                                   ชื่อ โรงเรียนวัฒนาวิทยาลัย

                                                                          นางสาวหนุย โชติกเสถียร หนึ่งใน

                                                                   เนตรนารีกองแรก ไดเขียนถึงกิจกรรม
                                                                   สําหรับเนตรนารีในสมัยนั้นไววา

                                                                           “ในป พ.ศ. 2457 โรงเรียนกุลสตรี
                  วังหลัง จัดตั้งกองเนตรนารีขึ้น และใหเราเปนกลุมแรกที่รับการฝกหัด ขาพเจายังจําและรูสึกถึง

                  ความสนุกสนานของเวลานั้นไดจนบัดนี้ เราชวยกันจัดขาวของและหองหลับ หองนอน ตลอดจน

                  ชวยครัว หาโมงเย็นก็ลงมือรับประทานอาหาร สองทุมก็เขานอนกันหมด เขาเรียนเวลา สามโมงเชา
                  และเรียนกันตามใตรมไม วิชาที่เรียนคือ

                         1. วิชาพฤกษศาสตร เปนวิชาที่พวกเราชอบมาก เพราะไดลงมือเพาะเมล็ดพืช ผัก ดอกไม
                  มันฝรั่งและหัวหอม

                         2. วิชาปฐมพยาบาล หัดชวยคนเปนลม วิธีพันผาพันแผลและเขาเฝอก เราจับเด็กชาวนามา
                  ชําระลางและพันแผลให

                         3. วิธีทํากับขาว หุงขาว วิชานี้เปนงานไปในตัว เพราะเราตองผลัดเวรกันไปตลาดและทํากับขาว
                  เวลาบาย ๆ เราตองเรียนและฝกซอมกฎของเนตรนารี คือ พยายามหาความงามในทุกสิ่ง

                  ทุกอยางที่ตนประพฤติ โดยมีความสุภาพออนโยน อารีอารอบ ตองพยายามหาความรูเพื่อเปน
                  ประโยชนแกสวนรวม และสวนตัว อดทนในสิ่งที่เปนประโยชนแกสวนรวม เวลาเรียกเขาประชุม
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48