Page 129 - Thai Heritage from Space_ebook

การอนุรักษ์ ฟ้าแดดสงยาง 16 ํ 19’ N

อ.กมลำไสย จ.กำฬสินธุ์
แหล่งชุมชนโบราณ 103 ํ 31’ E

ชุมชนโบรำณ เป็นบริเวณที่มีผู้อยู่อาศัยตั้งถิ่นฐานมาก่อนแล้วในอดีต
หลายแห่งยาวนานกว่า ๓,๐๐๐ ปี หลายแห่งเจริญเป็นบ้านเมืองขนาดใหญ่
มีเรื่องราวกล่าวในต�านานต่อเนื่องถึงปัจจุบัน เช่น เมืองลพบุรี เมืองร้อยเอ็ด
หลายแห่งตั้งอยู่ในท้องถิ่นห่างไกล เช่น เมืองฟ้าแดดสูงยาง จังหวัดกาฬสินธุ์
เมืองสีดา จังหวัดนครราชสีมา เป็นต้น แหล่งชุมชนโบราณเหล่านี้ ล้วนมี
ความอุดมสมบูรณ์ตามธรรมชาติ และมีแหล่งน�้าใช้เพียงพอตลอดปี บางแห่ง
มีการพัฒนาขุดคู คลอง คูเมือง ก�าแพงเมือง รวมไปถึงการชลประทาน ท�านา และ
การคมนาคมที่ส�าคัญ บริเวณชุมชนโบราณทุกแห่ง มีโบราณวัตถุ โบราณสถาน
ซึ่งเป็นหลักฐานอันมีคุณค่าในทางประวัติศาสตร์โบราณคดี พบเห็นได้ทั้งบนดิน
และใต้ดิน “แหล่งชุมชนโบราณ” จึงควรแก่การอนุรักษ์ไว้เป็นหลักฐาน ใช้บอกเรื่องราว
ความเป็นประวัติศาสตร์ของแผ่นดินและผู้คนในบริเวณนั้น
ชุมชนโบราณ เป็นแหล่งที่มีศักยภาพสูงในการพัฒนา ซึ่งทุกภาคส่วน
ทั้งรัฐและเอกชน ควรให้ความส�าคัญและสนับสนุนให้คนในท้องถิ่นมีส่วนร่วมด�าเนิน
การพัฒนา บนพื้นฐานของการอนุรักษ์ ตามแนวพระราชด�าริ “เศรษฐกิจพอเพียง”
ด้วยการเสริมสร้างกิจกรรม “เศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเอง” ส่งเสริมให้เป็นแหล่ง
ท่องเที่ยววัฒนธรรม และเป็นศูนย์กลางการพัฒนาของชุมชนใกล้เคียง เพื่อแก้ไข
วิกฤติเศรษฐกิจของประเทศ

ก�าแพงเมือง - คูเมืองถูกท�าลาย

การเพิ่มขึ้นของประชากร มีผลถึงความต้องการใช้ที่ดินเป็นที่อยู่อาศัย
และท�ากิจกรรมมากขึ้น การพัฒนาบ้านเมืองอย่างรวดเร็วไร้ทิศทางและขาด
ความระมัดระวัง ได้ส่งผลให้ภูมิลักษณ์วัฒนธรรมอันเป็นมรดกบนแผ่นดิน
ที่เป็นหลักฐานการตั้งถิ่นฐานในประเทศไทย ดังเช่น ก�าแพงเมือง-คูเมือง
หลายแห่งได้ถูกท�าลายไปโดยสิ้นเชิง บางแห่งเจตนาเปลี่ยนแปลงเพื่อใช้ประโยชน์
เป็นอย่างอื่นโดยขาดวิจารณญาณ ท�าให้ภูมิลักษณ์วัฒนธรรมของประเทศถูกท�าลาย 16 ํ 17’ N
ไปอย่างน่าเสียดาย 103 ํ 30’ E © CNES/GISTDA_2014

C Muang Lopburi and Muang Roi Et. Some communities were located in remote areas, such as Muang Fa Daed

An ancient community is a place which had been inhabited by settlers in the past. Some communities
were over 3,000 years old. Some were large civilized cities which have lasted until now, for example,
onservation of Ancient
Song Yang in Kalasin and Muang Sida in Nakhon Ratchasima, etc. These places had naturally fertile lands
Communities
with enough water resources for all-year consumption. Some had been developed by digging ditches and
canals, building city walls and moats, as well as irrigation systems, farming, and transportation. Antiquities and ancient remains can be found in every
ancient community. They all have historical and archaeological value, and can be found both on the surface and underground. “Ancient communities”
should, therefore, be conserved to provide evidence and tell us stories of the past. The conservation of ancient communities needs cooperation from all
sectors. Local people, in particular, should realize and be aware of this cultural heritage, which is precious for their communities. Also, they ought to
respect their ancestors’ wisdom and knowledge, accept scholars’ knowledge and welcome cooperation from relevant government agencies.

l 115 115