Page 132 - Thai Heritage from Space_ebook
P. 132
่
การอนุรักษ์อย่างบูรณาการด้วยความร่วมมือของท้องถิน
ร่องรอยหลักฐานภูมิลักษณ์วัฒนธรรม
ตลอดจนแหล่งโบราณสถาน โบราณวัตถุ เป็นมรดก เขวาตะคลอง
อ�ำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด
ทางวัฒนธรรมสร้างความภูมิใจและความส�านึก
ในการเป็นเจ้าของให้กับท้องถิ่น และเป็นทรัพยากร
ทางสังคมที่มีความส�าคัญต่อการพัฒนาส�าหรับ
ท้องถิ่นนั้นๆ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทั้ง
องค์การบริหารส่วนจังหวัด และองค์การบริหาร
ส่วนต�าบลหลายแห่งให้ความส�าคัญและความ
ร่วมมือในการอนุรักษ์ความเป็นประวัติศาสตร์ให้
คงไว้ส�าหรับท้องถิ่นนั้น หลายแห่งได้มีการบ�ารุงรักษา
ให้คงสภาพและใช้ประโยชน์อย่างต่อเนื่องมาแต่
อดีตจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะภูมิลักษณ์วัฒนธรรม
ที่เกี่ยวกับแหล่งน�้า ท�าให้ยังคงสภาพเห็นเป็น
ตัวอย่างได้ทั่วทั้งประเทศ หลายแห่งอาจถูกท�าลาย
หรือถูกเปลี่ยนแปลงไปเหลืออยู่ตามสภาพที่เห็น
แต่ยังมีอีกหลายแห่งที่ถึงแม้ว่าจะถูกทิ้งร้างไม่มี
การใช้ประโยชน์มายาวนาน แต่ตามหลักฐาน
ที่พบในรูปถ่ายทางอากาศแสดงให้เห็นถึงความ
เพียรพยายามของท้องถิ่นในการส�ารวจศึกษา
ให้เข้าใจในสภาพและความเป็นมาทางประวัติศาสตร์
และน�ามาใช้ประโยชน์รักษาไว้เพื่อให้เป็นศูนย์
รวมจิตใจและความภาคภูมิใจของท้องถิ่น ดังเช่น
เมืองโบราณที่บ้านเขวาตะคลอง เป็นต้น
เมืองโบราณที่บ้านเขวาตะคลอง ภายใต้
การบริหารขององค์การบริหารส่วนต�าบลทุ่งทอง
อ�าเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด การตั้งถิ่นฐาน
อยู่บนภูมิลักษณ์ “เนินโดมเกลือ” ในพื้นที่โครงการ
พัฒนาทุ่งกุลาร้องไห้ มีสภาพภูมิประเทศเป็นที่ราบ
ลุ่มกว้างขวางต่อเนื่องกับที่ราบน�้าท่วมถึงแม่น�้ามูล
รองรับด้วยหินตะกอนสลับด้วยหินเกลือเป็น
ชั้นหนารองรับในระดับตื้น ซึ่งมีผลต่อปัญหาการ
ท่วมขังของน�้าท่วมในฤดูน�้าหลากและการเกิดเกลือ
ในฤดูแล้ง ในบริเวณเมืองพบโบราณวัตถุที่เป็นภาชนะ
ดินเผา และหม้อบรรจุกระดูก กระจายอยู่ทั่วเนิน
ลักษณะเช่นเดียวกับชุมชนโบราณอื่น ๆ ในทุ่งกุลาร้องไห้
ที่มีการตั้งถิ่นฐานในสมัยก่อนประวัติศาสตร์
หลักฐานก�าแพงเมือง-คูเมืองและถนนตารางหมากรุก
ศึกษาจากรูปถ่ายทางอากาศแสดงถึงภูมิปัญญา
การตั้งถิ่นฐานที่ปรากฏให้เห็นเป็นขั้นตอนเช่น หมากรุกบนเนินเมือง แสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาการตั้งถิ่นฐานเมืองโบราณ เขวาตะคลองที่มีมาตลอด
การเลือกสถานที่ตั้งเป็นเนินโดมเกลือ การขุดคู-คันดิน ระยะเวลาที่ยาวนาน
ล้อมรอบตีนเนิน การสร้างก�าแพงเมือง-คูเมืองรูปวงรี การอนุรักษ์จ�าเป็นต้องอาศัยความร่วมมือของทุกภาคส่วน โดยเฉพาะท้องถิ่นต้องรับรู้และ
การแก้ไขดัดแปลงแนวคันดินด้านทิศตะวันตกเป็น ส�านึกในความส�าคัญของมรดกวัฒนธรรมอันมีค่าส�าหรับท้องถิ่นของตน ตลอดถึงการยอมรับและเคารพ
เส้นตรง การแก้ไขปัญหารักษาสภาพเมือง ภายหลัง ในภูมิปัญญาในอดีต ที่ปรากฏเป็นหลักฐานด้วยภูมิลักษณ์วัฒนธรรมที่ต้องอาศัยความรู้และความร่วมมือ
ถูกล�าพลับพลากัดเซาะ รวมถึงการสร้างถนนตาราง จากนักวิชาการ และส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง
118 118 l
