Page 208 - JCI 7th edition - BPK9 hospital
P. 208
มาตรฐานการรับรอง JCI สำหรับโรงพยาบาล ฉบับที่ 7 208
ในระหว่างการทำให้สงบ บุคลากรที่ได้รับการฝึกอบรมในการช่วยชีวิตขั้นสูง และอุปกรณ์ทางการแพทย์ฉุกเฉินและ
เวชภัณฑ์ที่เหมาะสมกับอายุและประวัติของผู้ป่วยและชนิดของการทำหัตถการสามารถดำเนินการได้ในทันที
องค์ประกอบที่วัดได้ของ ASC.3
❏ 1.การบริหารจัดการของการทำให้สงบเพื่อการทำหัตถการเป็นมาตรฐานเดียวกันทั่วทั้งโรงพยาบาล
รพ.บางปะกอก 9 อินเตอร์เนชั่นแนล
❏ 2.การทำให้สงบเพื่อการทำหัตถการให้ได้มาตรฐานรวมถึงการระบุอย่างน้อย a) ถึง e) ในเจตจำนง
❏ 3.อุปกรณ์ทางการแพทย์ฉุกเฉินและเวชภัณฑ์มีความพร้อมใช้ทันที และเหมาะสมกับชนิดของการทำให้สงบ
และอายุและสภาวะทางคลินิกของผู้ป่วย
❏ 4.บุคลากรที่ได้รับการฝึกอบรมในการช่วยชีวิตขั้นสูงที่เหมาะสมสำหรับอายุและประวัติของผู้ป่วย มีความ
พร้อมทันทีเมื่อการทำให้สงบเพื่อการทำหัตถการถูกดำเนินการ
___________________________________________________________________________
มาตรฐาน ASC.3.1 ใช้อบรมภายใน
ผู้ปฏิบัติที่รับผิดชอบสำหรับการทำให้สงบเพื่อทำหัตถการ และบุคคลที่รับผิดชอบสำหรับตรวจสอบผู้ป่วยที่ได้รับการ
ทำให้สงบเพื่อทำหัตถการมีคุณสมบัติ ℗
เจตจำนงของ ASC.3.1 ห้ามจำหน่าย
คุณสมบัติของแพทย์ ทันตแพทย์ หรือบุคคลอื่น ๆ ที่มีความรับผิดชอบสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับการทำให้สงบเพื่อการทำ
หัตถการมีความสำคัญ ความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีการทำให้สงบเพื่อการทำหัตถการที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยและชนิดของ
หัตถการที่ทำช่วยเพิ่มความอดทนของผู้ป่วยต่อความไม่สุขสบายหรือความเจ็บปวดจากการทำหัตถการและลดความ
เสี่ยงของภาวะแทรกซ้อน ภาวะแทรกซ้อนในเบื้องต้นที่เกี่ยวข้องกับการทำให้สงบเพื่อการทำหัตถการคือหัวใจและทาง
เดินหายใจถูกกด ดังนั้น อย่างน้อยใบรับรองการช่วยชีวิตขั้นพื้นฐานจึงเป็นสิ่งสำคัญนอกจากนี้ยังมีความรู้เกี่ยวกับ
เภสัชวิทยาของยาทำให้สงบ (sedation agents) ที่ใช้เช่นเดียวกับยาต้านพิษ (reversal agents) การลดความเสี่ยง
ของผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ เป็นต้นว่าบุคคลที่รับผิดชอบสำหรับการทำให้สงบเพื่อการทำหัตถการจะต้องมีความ
สมรรถนะใน
a) เทคนิคและวิธีต่าง ๆ ของการทำให้สงบ
b) เภสัชวิทยาของยาทำให้สงบ (sedation drugs) และ การใช้ยาต้านพิษ (reversal agents)
c) การตรวจสอบความต้องการ และ
d) การตอบสนองต่อภาวะแทรกซ้อน (ดู SQE.10 ร่วมด้วย)
ผู้ประกอบวิชาชีพด้านการดูแลสุขภาพที่ดำเนินการทำหัตถการไม่ควรรับผิดชอบในการเฝ้าติดตามผู้ป่วยอย่างต่อเนื่อง
ควรแยกจากกัน บุคคลผู้มีคุณสมบัติ เช่น ระงับความรู้สึกแพทย์หรือพยาบาลที่ผ่านการฝึกอบรมและมีสมรรถนะควร
