Page 10 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 10

10                      รักที่สุด สุดที่รัก                                                                          ปอ ปาลิตา                       11


          - วันนี้ต้องไปเอกซเรย์นะคะ”                                                                เป็นข้าราชการถือว่าเกษียณแล้ว" เขาจ้องหน้าอนุวัฒน์ "คุณคง

                  เขาฝืนยิ้มให้นางฟ้าชุดขาว เธอเงยหน้าดูปริมาณน�้า                                   ไม่ใช่คนที่นี่"
          เกลือในขวด ปรับหยดน�้าเกลือจากหลอดแก้วแล้วบันทึกลงใน                                               “ผมกรุงเทพฯ ครับ แต่ผมสงสัยว่าท�าไมถึงครบ ๖๐

          ชาร์ตคนไข้ จากนั้นพาตัวออกไปจากห้อง                                                        ปี มันน่าจะมากกว่านั้นไม่ใช่หรือครับ ในเมื่อปีนี้เป็นปี...”

                  “คุณพยาบาลคนนี้น่ารักที่สุดในตึกนี้ครับ นิสัยดีมาก”                                        “หกสิบครับคุณ" ชายคนนั้นพูดแซงขึ้น "ปีนี้ปี ๒๕๑๘

          คนไข้เตียงข้างๆ ชวนอนุวัฒน์คุย                                                             เอา ๒๔๕๘ มาลบ ก็ได้หกสิบไงล่ะครับ”
                  อนุวัฒน์เอี้ยวคอไปยิ้มแหยๆ ให้คู่สนทนา                                                     ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอหอย ค�าอธิบาย

                  “ครับ อัธยาศัยดีจริงๆ เอ้อ - คุณพี่ป่วยเป็นอะไรหรือ                                อย่างจริงจังของคู่สนทนาท�าให้เขาพูดไม่ออก โดยเฉพาะค�าว่า

          ครับ ถึงต้องมานอนโรงพยาบาล”                                                                ปี ๒๕๑๘ ชายวัยกลางคนกล่าวชัดเจนมาก

                  “ไส้ติ่งอักเสบน่ะซีคุณ” พูดพลางชี้ที่หน้าท้องด้านขวา                                       อนุวัฒน์หลับตาแล้วบอกตัวเองว่า จะด้วยความแปลก
          ซึ่งมีผ้ากอซปิดอยู่ “เล่นเอาผมเจ็บตัวเพราะต้องผ่าตัดด่วน                                   ประหลาดมหัศจรรย์หรือโชคชะตาเล่นตลกกับเขาก็ตาม แต่

          หมอบอกมาช้ากว่านี้ไส้ติ่งอาจแตกและตายได้ นี่อีกสองวันผม                                    เป็นไปได้ว่าขณะนี้เขาก�าลังอยู่ในมิติของปีพุทธศักราช ๒๕๑๘

          ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว” พูดจบเขาก็หัวเราะ “แหม - ถ้า                                             ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เขายังไม่เกิดด้วยซ�้าไป…
          ผมตายละก็...หมดโอกาสร่วมสนุกกับงานฉลอง ๖๐ ปีเมือง

          อุตรดิตถ์แน่เลย เสียดายแย่”                                                                ทันทีที่รู้ความจริงเรื่องนี้ อนุวัฒน์ตื่นเต้นตกใจมาก ความ

                  "อุตรดิตถ์เพิ่งตั้งจังหวัดมาแค่ ๖๐ ปีหรือครับ" อนุ                                 คิดสับสนจับต้นชนปลายไม่ถูก จะว่าสิ่งที่รู้...ค�าพูดที่ได้ยิน...
          วัฒน์สงสัย                                                                                 สภาพแวดล้อมที่เห็น... คือภาพลวงตาอันเกิดจากสมองผิด

                  คนไข้วัย ๔๐ เศษสั่นศีรษะ                                                           ปกติ แต่ทุกอย่างเขาก็สัมผัสจับต้องได้จริงๆ

                  "ไม่ใช่ครับ อุตรดิตถ์ได้รับการยกฐานะเป็นจังหวัดเมื่อ                                       เขาถามตัวเองว่าจะท�ายังไงเพื่อกลับสู่ปัจจุบัน ถ้ากลับ
          ปี ๒๔๙๕ นี่เอง แต่ที่ผมพูดถึงคือ ๖๐ ปีเมืองอุตรดิตถ์ครับ                                   ไม่ได้...เขาจะอยู่กับอดีตได้อย่างไร ในเมื่อเขาไม่รู้จักทั้งผู้คน

          รัชกาลที่ ๖ ทรงโปรดเกล้าฯ ให้ย้ายศูนย์ราชการจากเมืองพิชัย                                  และสถานที่ ไม่มีเงินติดตัวแม้แต่บาทเดียว และอดีตที่เขามา

          มาที่เมืองอุตรดิตถ์ในปี ๒๔๕๘ ถึงปีนี้ก็ครบ ๖๐ ปีพอดี ถ้า                                   ปรากฏตัวขณะนี้ ห่างจากเวลาปัจจุบันของเขาถึง ๔๔ ปี ก่อน
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15