Page 9 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 9

8  รักที่สุด สุดที่รัก                   ปอ ปาลิตา                        9


 บ่ายวันนั้น อนุวัฒน์ลืมตาขึ้นพบตัวเองนอนอยู่บนเตียง  คนรู้จัก เพราะไม่พบหลักฐานใดๆ ให้ติดต่อได้ แม้แต่บัตร

 ซึ่งหัวเตียงยกสูงขึ้นเล็กน้อย หลังมือซ้ายมีสายน�้าเกลือโยงไป  ประชาชนก็ไม่มี
 ยังขวดแก้วที่แขวนกับเสาเหล็ก แขนขวาพันผ้าตั้งแต่มือจนถึง     “ทางเรายังไม่ทราบชื่อและที่อยู่ของคุณค่ะ คุณหมอสั่ง

 โคนแขน ขาซ้ายใส่เฝือกแข็ง คอสวมซอฟต์ คอลล่าร์ ซัพพอร์ต  ให้รอจนกว่าคุณดีขึ้นแล้วค่อยสอบถาม เพื่อบันทึกลงเวช

 หรือเฝือกอ่อน ศีรษะโพกด้วยผ้าพันแผล   ระเบียน”

    เขาค่อยๆ หันหน้ามองช้าๆ ไปรอบห้องที่สภาพค่อน     อนุวัฒน์รู้สึกถูกชะตาและพอใจอัธยาศัยพยาบาลสาว
 ข้างเก่า หน้าต่างแบบโบราณชนิดบานไม้ผลักออกสองข้างแล้ว  คนนี้ นอกจากเธอจะสวยมีเสน่ห์แล้ว ยังพูดจาอย่างยิ้มแย้มเป็น

 ใช้ขอสับไว้ ทั้งห้องมีคนไข้ชายอยู่หลายเตียง   กันเองอีกด้วย

    พยาบาลคนหนึ่งก�าลังวัดไข้และวัดความดันโลหิตผู้     "ผมชื่ออนุวัฒน์ครับ" พยายามพูดเสียงดังให้ได้ยินชัด

 ป่วยแต่ละคน สักครู่ใหญ่ๆ จึงมาถึงเตียงของเขา พยาบาลสาว  "พอดีบัตรประชาชนผมอยู่ที่ออฟฟิศ ไม่ได้เอาติดตัวมา เอ้อ - ที่
 ก็ยิ้มให้       นี่โรงพยาบาลอะไรครับ"

    "สวัสดีค่ะ วัดไข้วัดความดันหน่อยนะคะ”      "โรงพยาบาลอุตรดิตถ์ค่ะ"

    “เกิดอะไรขึ้นกับผมครับ” อนุวัฒน์เอ่ยถามเสียงอู้อี้     “อะไรนะครับ!!!” เขาโพล่งออกมาดังๆ ลืมความเจ็บ
 แผ่วเบา รู้สึกเจ็บระบมที่ใบหน้า  ปวดบนใบหน้าไปชั่วขณะ “ที่นี่โรงพยาบาลอุตรดิตถ์..."

    สาวสวยชุดขาวอายุ ๒๓ ปีวัดไข้วัดความดันโลหิตจน     วรัญญาหัวเราะ

 เสร็จ จึงอธิบายว่าเขาเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์และหมดสติไป     “ไม่เห็นมีอะไรน่าตกใจเลยค่ะ คุณพูดซะดังเชียว”
 นานถึง ๙ วัน เพิ่งรู้สึกตัวเมื่อวานนี้ เมื่อเอกซเรย์สมองพบว่า     คนไข้หนุ่มท�าตาเหลือก

 บางส่วนที่ได้รับการกระทบกระเทือนดีขึ้น แต่หมอต้องเฝ้าดู     “ตกใจซีครับ ผมจ�าได้ว่าผมอยู่ที่กรุงเทพฯ แล้วท�าไม

 อาการต่อไป จึงให้เขาออกจากห้องไอซียูมาพักฟื้นที่อาคารผู้  จู่ๆ ถึงมาโผล่ที่นี่ได้”
 ป่วยชายหลังนี้          คราวนี้พยาบาลสาวนิ่งไปชั่วขณะ เข้าใจว่าสมองของ

    พยาบาลสาวซึ่งป้ายโลหะที่เสื้อระบุชื่อ วรัญญา สินธุ  เขายังมีผลกระทบจากอุบัติเหตุอยู่

 ชัย บอกว่าทางโรงพยาบาลไม่สามารถติดต่อญาติของเขาหรือ     “คุณอนุวัฒน์พักผ่อนเถอะค่ะ อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย อ้อ
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14