Page 6 - Het oude huis
P. 6

 De trap leidt naar een open ruimte op de bovenverdieping. In de wand aan de achterzijde ervan staat een deur open. Hier is het minder rommelig dan beneden. Bijna het tegenovergestelde. Er ligt ouderwets gereedschap netjes uitgestald en verspreid over de hele vloer. Wie laat dat nou achter? En alles ligt zo keurig in het gelid, klaar voor gebruik. Weer schiet haar de gedachte te binnen dat de bewoners om de een of andere reden in haast vertrokken zijn. Terwijl ze probeert te onderscheiden wat voor soort gereedschappen er liggen, valt haar oog op een kleine gestalte ergens tussen een beitel en een schaaf in. Dat kan toch niet waar zijn? Het is een paarsgekleurd knuffeldier of eigenlijk meer een soort spookje van stof. De aanblik doet onverwacht een vlaag van verdriet opwellen in haar borst. “Wie ben jij?” vraagt ze met dichtgeknepen keel. Nilo heeft gewoonlijk een realistische kijk op de dingen en gelukkig komt die haar te hulp. “Sta ik hier nu te praten tegen een stuk speelgoed? Goed dat niemand het hoort. En wat doet dat nou tussen al die gereedschappen?”. Maar het weeë gevoel in haar lichaam verdwijnt niet en nu krijgt ze ook pijn in haar nek alsof iemand zijn handen eromheen legt en toeknijpt. Welbekend teken
6

































































































   4   5   6   7   8