Page 22 - Grade 6_Cornice
P. 22
BOOK वसयो र सुइरो
REVIEW लेखक : कनकम�ण द�ि�त
िच� : सुभाष राई
नेपाल� अनुवाद : वसन्त थापा
लेखक तथा पु�क प�रचय भाषाशैली
‘�सयो र सुइरो’ कथा ‘काउबुढ� र अरू कथाहरू’ श�षर्कको यो कथा पढ्दा धेरै रमाइलो छ । कथा पढ्दा लामखु�े मारेको सम्झना
िकताबमा भएका धेरै कथाहरूमध्ये एउटा हो । यसका लेखक आउँछ । क�ा ५ र ६ का �व�ाथ�हरूलाई पढ्न रमाइलो हुन्छ । यस
कनकम�ण द���त हुन् । यसभन्दा अ�ग उनले ‘धूमधामको कथामा पा�हरूले एकअकार्�सत कुरा गरेका प�न छन् । यस कथामा मलाई
घुमघाम’ भ�े िकताब लेखेका �थए । यसमा एउटा भ्यागुताले पाँच ओटा शब्दहरू गा�ो लाग्यो । जस्तै : हत्याकाण्ड, बख�झर�,
नेपाल घुमेको छ । ‘काउबुढ� र अरू कथाहरू’ िकताबमा लेखकले पुस्तौँपुस्ता, फ�लफाप र �सकम� । अरू मैले सबै रा�र� बुझ्न सकेँ ।
केटाकेट�लाई वातावरण��त सचेत हुन र अरू ज�वहरू��त रा�ो
भावना फैलाउने �यास गरेका छन् । अङ्�ेज�मा ले�खएको यस
िकताबलाई वसन्त थापाले नेपाल�मा अनुवाद गरेका हुन् भने सुभाष च�रत्रवचत्रण
राईले �च� बनाएका हुन्। ११० रु�पयाँ पन� यस िकताबलाई जगदम्बा
�ेसले छापेको छ। यस कथामा जम्मा चार जना पा�हरू नै मुख्य छन् । त� हुन् : �सयो, सुइरो,
ब�ु र हजुरबा । �सयो �मलनसार छ । उसले िछटै साथ� बनाउन सक्छ ।
सुइरोलाई भेट्ने�ब��कै उसले साथ� बनाइहाल्यो । जाल��भ� पस्न सुइरोलाई
कथाि�ु उसले मदत गरेकाले ऊ सहयोग� प�न छ । ऊ एनो�फ�लस जातको लामखु�े
हो । सुइरो प�न एनो�फ�लस जातकै लामखु�े हो । ऊ असल र चलाख छ ।
साँझमा भ�पुरमा बेसर� पान� प�ररहेको �थयो । सुइरो नामको एनो�फ�लस हजुरबाले घुनर् छाड्ने�ब��कै उसले कराएर सतकर् गरायो । बच्च�ले
लामखु�े पान�बाट बच्न एउटा घरमा पुग्यो । त्यहाँ उसले �सयो नामको बचाएकीले ऊ त्यो घरमा फे�र गएन । त्यसैले ऊ असल छ । बच्च�ले दुवै
अक� एनो�फ�लस लामखु�े भे�ो । त� दुवै साथ� बने । �सयोलाई झ्यालको लामखु�ेलाई बचाई । त्यसैले ऊ दयालु छे । हजुरबाले लामखु�ेलाई माछर्न्
जाल�मा प्वाल छ भनेर था्हा �थयो । त� दुवै घर�भ� िछरे । झुल�भ� भनेर ऊ दुध खाने भनेर रोई । यसले गदार् ऊ चलाख प�न छे । हजुरबाले
हजुरबा र ना�तन� सुतेका �थए । दुवै लामखु�ेहरू झुल�भ� पसेर हजुरबा र एकिछन पख भन्दा प�न ऊ रोइरह� । ऊ �ज�� प�न छे । हजुरबा ना�तन�लाई
ना�तन�को रगत चुस्न थाले । एकिछनपिछ हजुरबा उठे । ना�तन�को रगत माया गथ� । उन� �रसाहा �थए । लमखु�ेले टोक्यो भनेर मानर् खोजे । उन�
खाएको देखेर उनले लामखु�ेलाई मानर् खोजे । त्यह� बेला ना�तन� दुध खाने सुत्दा घुथ� ।
भनेर रुन थाल� । हजुरबा दुध �लन भान्छामा गए । ना�तन�ले दुवै
लामखु�ेलाई भगाइ�दई ।
वश�ा र आफ्नो विचार
समय िा प�रिेश यस कथाले हाम�लाई दुई ओटा रा�ो �श�ा �दन्छ । पिहलो, अरूले गल्त�
गर ् यो भने प�न माफ� �दन सक्नुपछर् । दो�ो, हाम�ले अरूले मदत गरेको कुरा
यो कथा साँझमा पान� प�ररहेको बेलामा सुरु हुन्छ । पान� परेकाले त्यसबेला सधैँ सम्झनुपछर् । मलाई यस कथाले �दएको �श�ा मन पर ् यो । यस कथामा
�चसो �थयो । पातहरू पान�ले �भजेका �थए । अँध्यारो �थयो । यो कथा साँझ अझ धेरै पा� भएको भए अ�ल लामो हुन्थ्यो र पढ्न अझ मजा आउँथ्यो।
सुरु भएर मध्यरातमा सिकन्छ । D इभ्यभान थापा
