Page 21 - Grade 6_Cornice
P. 21
�ु लका वच�ेवकरा
BOOK
लेखक : कनकम�ण द�ि�त REVIEW
िच� : सुभाष राई
नेपाल� अनुवाद : वसन्त थापा
मा�थका �व�ाथ�हरूले आफै पढेर बुझ्न सक्ने छन् ।
लेखक तथा पु�क प�रचय मा�थका �व�ाथ�हरूले आफै पढेर बुझ्न सक्ने छन् । यो यो
कथा पढ्दा हा�ो स्कुलमा घुम्ने कुकुरको सम्झना आउँछ।
कथा पढ्दा हा�ो स्कुलमा घुम्ने कुकुरको सम्झना आउँछ।
यो कथा ‘काउबुढ� र अरू कथाहरू’ िकताबमा भएका कथाहरूमध्ये एउटा यसमा कुनै गा�ा शब्दहरू छैनन् । सबै आआफ्नै िक�समको
यसमा कुनै गा�ा शब्दहरू छैनन् । सबै आआफ्नै िक�समको
समयमा िहँड्दा रहेछन् भ�े कुरा यस कथाबाट बुझ्न सिकन्छ ।
हो । यसका लेखक कनकम�ण द���त हुन् । उनले ‘धूमधामको घुमघाम’ समयमा िहँड्दा रहेछन् भ�े कुरा यस कथाबाट बुझ्न सिकन्छ ।
भ�े पुस्तक प�न लेखेका छन् । ‘काउबुढ� र अरू कथाहरू’ कथासङ्�हमा
उनले वातावरण��त सचेतना जगाई केटाकेट�हरूलाई जनावर र
िकराफ�ाङ्�ाको मह�व बुझाएका छन् । अङ्�ेज�मा ले�खएको यस च�रत्र वचत्रण
कथालाई वसन्त थापाले नेपाल�मा अनुवाद गरेका हुन् भने सुभाष राईले �च�
यस कथामा पुचू र �चप्लेिकरा मुख्य पा� हुन् भने ��िन्सपल,
बनाएका हुन् । जगदम्बा छापाखानाले �काशन गरेको यस िकताबको मूल्य यस कथामा पुचू र �चप्लेिकरा मुख्य पा� हुन् भने ��िन्सपल,
�श��का र �व�ाथ�हरू सहायक पा�हरू हुन् । पुचू एकदम चलाख
११० रु�पयाँ रहेको छ। �श��का र �व�ाथ�हरू सहायक पा�हरू हुन् । पुचू एकदम चलाख
पा� हो । उसलाई स्कुलमा भइरहेको हरेक कुराबारे थाहा हुन्थ्यो ।
पा� हो । उसलाई स्कुलमा भइरहेको हरेक कुराबारे थाहा हुन्थ्यो ।
उसले केटाकेट�बाट �चप्लेिकरालाई बचाउन खोज� । त्यसैले ऊ ऊ
उसले केटाकेट�बाट �चप्लेिकरालाई बचाउन खोज� । त्यसैले
दयालु प�न �थई । ऊ सा�ै फु �तर्ल� �थई । �चप्लेिकरा �बस्तारै िहँडेको
कथाि�ु दयालु प�न �थई । ऊ सा�ै फु �तर्ल� �थई । �चप्लेिकरा �बस्तारै िहँडेको
देख्दा ऊ �दक्क मान्थ� । ऊ जे काम प�न िछटो गथ� । �चप्लेिकराहरू
देख्दा ऊ �दक्क मान्थ� । ऊ जे काम प�न िछटो गथ� । �चप्लेिकराहरू
प�न यस कथाका मुख्य पा�हरू हुन् । उन�हरूलाई समयको मतलब
यस कथामा पुचू नाम गरेकी एउट� चलाख छाउर� हुन्छे । उसलाई स्कुलमा प�न यस कथाका मुख्य पा�हरू हुन् । उन�हरूलाई समयको मतलब
हुने हरेक कुराबारे जा� र बुझ्न मन लाग्थ्यो। ऊ चौरमा केटाकेट�सँग �थएन । उन�हरूको सारा ज�वन खानेकुरा खोज्दैमा �बत्थ्यो । उन�हरू
�थएन । उन�हरूको सारा ज�वन खानेकुरा खोज्दैमा �बत्थ्यो । उन�हरू
कुद्थ� । ऊ ��िन्सपलले स्कुलमा िकराफ�ाङ्�ा बढ्दा वातावरण रा�ो हुँदै �चसामा बस्न मन पराउँथे । आफूलाई बचाउन उन�हरू टाउको लुकाउँथे । े ।
�चसामा बस्न मन पराउँथे । आफूलाई बचाउन उन�हरू टाउको लुकाउँथ
छ भनेको सुन्थ� । �बहानको समय �व�ाथ�हरू आउने बेलामा स्कुलको मूल ��िन्सपल सहायक पा� हुन् । उन� वातावरण��त सचेत �थइन् । ह�रयाल�
��िन्सपल सहायक पा� हुन् । उन� वातावरण��त सचेत �थइन् । ह�रयाल�
बढ्दा उन� खुस� हुिन्थन् । �श��का प�न सहायक पा� हुन् । उन�
ढोकामा दुई ओटा �चप्लेिकरा कसैको मतलब नराख� �घ��रहेको देख्दा बढ्दा उन� खुस� हुिन्थन् । �श��का प�न सहायक पा� हुन् । उन�
िकराफ�ाङ्�ा देखेर �घन मािन्थन् । �व�ाथ�हरू अन्य सहायक पा� हुन् ।
केटाकेट�हरूले कुल्चेर माछर्न् िक भ�े उसलाई डर लागेको �थयो तर िकराफ�ाङ्�ा देखेर �घन मािन्थन् । �व�ाथ�हरू अन्य सहायक पा� हुन् ।
बसबाट ओल�र दगुरेका केटाकेट�हरूले त� �चप्लेिकरालाई केह� नगर� उन�हरू रमाइला र दयालु �थए । उन�हरूले �चप्लेिकरालाई जाने बाटो
उन�हरू रमाइला र दयालु �थए । उन�हरूले �चप्लेिकरालाई जाने बाटो
िहँडेको देख्दा उसलाई असाध्यै खुस� लाग्यो। छा�ड�दए ।
यो कथा �बहान सुरु हुन्छ । �ायः स्कुलमा �व�ाथ�हरू आउने समय ७ दे�ख
८ बजेसम्म हुन्छ । त्यसैले यस कथाले दुई घण्टाज�तको समय �लएको छ । स�ेश र आफ्नो विचार
स्कुलको वातावरणमा ह�रयाल� �थयो िकनभने िकराफ�ाङ्�ाहरू बढेका
सबै �ाण�हरूलाई पृथ्व�मा बाँच् ने अ�धकार हुछ भ�े सन्देश यस कथाल
�थए । केटाकेट�हरूको हुलको आवाजले गदार् रमाइलो �थयो । सबै �ाण�हरूलाई पृथ्व�मा बाँच् ने अ�धकार हुछ भ�े सन्देश यस कथालेे
�दन्छ । सबैको आआफ्नो समय हुन्छ । कोह� फु �तर्लो हुन्छ भने कोह� लोस
�दन्छ । सबैको आआफ्नो समय हुन्छ । कोह� फु �तर्लो हुन्छ भने कोह� लोसेे
हुन्छ । जो जस्तो भए प�न हाम�ले सबैको सम्मान गनुर्पछर् भ�े �श�ा यस
हुन्छ । जो जस्तो भए प�न हाम�ले सबैको सम्मान गनुर्पछर् भ�े �श�ा यस
कथाबाट पाइन्छ । यो कथा मन पन� खालको छ । दयालु हुनुपछर्, जान
भाषाशैली कथाबाट पाइन्छ । यो कथा मन पन� खालको छ । दयालु हुनुपछर्, जानेर ेर
अरूलाई दुःख �दनु हुँदैन भ�े कुरा �व�ाथ�हरूले �चप्लेिकरालाई माया
अरूलाई दुःख �दनु हुँदैन भ�े कुरा �व�ाथ�हरूले �चप्लेिकरालाई माया
यो कथा रमाइलो गर� ले�खएको छ। १ दे�ख ५ क�ासम्मका �व�ाथ�हरूलाई गरेको पढेर �सक्न सिकन्छ ।
D रचना सापकोटा
पढेर सुनाए उन�हरूले रमाइलो गर� सु�े र बुझ्ने छन् । क�ा ६ दे�ख D रचना सापकोटा
