Page 10 - Cornice Grade 8
P. 10

Poem





                                           ओ्ड                               कालपननक कविता



              चार चार िरफको िण्ड गरी आफूबारे लेखिने कविता              आफैले कलपना गरी लेखिने कविता

                    ओ्ड मेरा िातिरूलाई                                      सपना पो रै’्



                            l सचरनरी उराँि l                                   l ममनी तामाङ l

            ए मेरा पयारा िातिरू !
            रनमे्देखि ्ाै वतमीिरू मेरो साथ
            वतमीिरूको सिायतावबना के गथथें र म
            कहिलयै ्ा्डेर नराओ  ल !

                    धेरै अङ् क पाउँ्ु वतमीले नै गरेर
                    धेरै ज्ान पाउँ्ु वतमीले नै लेिेर
                    वतमीिरू असल ्ाै ज्ानी ्ाै
                    मेरा गृिकाय्जिरू िुरुिुरु गररद्दन्छौ
                                                               यता िे्ु्ज उता िे्ु्ज रताततै िे्ु्जु
            िाना िाँ्दा वतमीिरू ्ाै सियाेगी                    प्रकृ वतको िररयाली ्देिी ्कक प्ु्ज
            वतमीिरूले ग्दा्ज ्ु म धेरै भागयमानी                मनले भन् अब वतमी ्दु:ि सबै भुल
            रवत थाके पनन काय्ज पूरा गररद्दन्छौ                 नखरकको तालमा िाम फाली िेल
            पयास लाग्दा पानी वगलासमा भररद्दन्छौ
                                                                      सचसो वथयो पानी तयसको नाम वथयो रारा
                    िेल्ाै वतमी िातबारी                               मा्ा ग््जन् ्पलयाङ ्ुपलुङ कवत धेरै सारा
                    मेरा साथीिरूसँग ममलीरुली                          कोिी राता कोिी ननला रङिरू नाना
                    लगाउँ्ाै थरी थरी गिना                             कहिले आउँथे हकनारमा कहिले रानथे टाढा
                    कसरी सक्छौ पी्डा सिन
                                                               कहिले मावथ सचिाउँथे कहिले ्डुबी रानथे
            ए मेरा पयारा िातिरू !                              नखरक गयो भने सबै ्डराएर भागथे
            वतमीिरूले ग्दा्ज मेरो खरन्दगी ् सफल                िरे ! कसता रिे्न्  यी मेरा ्दुई आँिा
            वतमीिरूले ग्दा्ज काम िुन्न विफल                    रवत िेरे नअघाउने िालूँ हक म भाका
            वतमीिरू नै चाहिन् मलाई िर पल
                                                                      घणटाभरर सुतन िोज्दा पानी  छ्ापयो कसले ?
                                                                      आँिा िोली आमा ्देख्दा उठेँ म त रोसले
                                                                      ओिो ! कसतो अनछौठो यो सपना पो रै’्
                                                                      सिग्ज रसतो मनोरम यो राने ठाउँ रै’्
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15