Page 31 - Cornice Grade 8
P. 31
संिा्द
गुरु–चेला संिा्द
l संवि्द पाण्डे l
(बन्दाबन्दीको कारि अनलाइन कक्षामा पढेको लामो समयपह् गुरुमा : मिामारीको विपसत्ले संसारभरर त्रास फैललयो र कवतपयले
हिद्ालय िुलेपह् गुरुमा र विद्ाथथीको भेट िुन्। उनीिरू ्दुई अकालमै जयान गुमाए ! यो समझँ्दा द्दकक लाग् ।
रनावबच केिी समय चछौरमा बसी कुराकानी िुन् ।)
विद्ाथथी : िो ममस ! कोमभ्डको कारिले लािौँ माननसिरूको जयान
विद्ाथथी : (िात रो्डेर) नमसकार ममस ! गयो । करो्डौँ विद्ाथथीिरूले त कलम र हकताब पनन समातन पाएका
्ैनन् । िामी त भागयमानी रिे्ौँ । म िरुरलाई यस विपसत्को
गुरुमा : नमसते ! समयमा िामीलाई साथ द्दई मशक्षा आ्दान-प्र्दान गरेकामा आभार
प्रकट ग्द्ज्ु ।
विद्ाथथी : धेरै लामो समयपह् ममससँग प्रतयक्ष भेटन पाउँ्दा साह्ै
िुसी लागयो । अनन िरुर र िरुरको पररिार आरामै िुनुिुन् ? गुरुमा : यो त मेरो कत्जवय िो नन ! मेरा विद्ाथथीिरू त मेरा ्ोरा्ोरी
रसतै िुन् । (िुसी िुँ्दै) ्देशको ननमा्जि गनने वतमीिरूलाई पढाउन
गुरुमा : िो त ! मलाई पनन आफना विद्ाथथीिरूलाई भेटन पाउँ्दा पाउनु नै ठुलो कुरा िो ।
साह्ै िुसी लागयो । म आरामै ्ु र घरमा पनन सबै सनचै ्न् । अनन
वतम्ो घर-पररिारका सबै रना आरामै िुनुिुन् ? विद्ाथथी : िरुर त यसतो राम्ो कुरा गनु्जिुँ्दो रिे् । मलाई त िरुरसँग
विद्ालयको कक्षामै बसेर पढन रमाइलो िोला रसतो लावगरिेको ् ।
विद्ाथथी : सबै रना सनचै ्न् । (ननराश िुँ्दै) तर पललो घरका एक िैन त ममस !
रना कोमभ्डको कारिले अकालमै द्दिङ् गत िुनुभयो । तयसकारि
त्रास बनढरिेको ् । अरू त सबै ठठकै ्न् ममस ! गुरुमा : िो नन ! वतमीिरूलाई म माया गरेर पढाउँ्ु । म पनन
विद्ालय रान नपाएर आसत्एकी हथएँ ।
गुरुमा : ओिो ! कसतो ्दुःि्द घटना ! कोमभ्डको त्रासले ग्दा्ज
मैले वतमीिरूलाई मासकवबना ्देिेको पनन ्ैन । कसतो विपत् को (तयवत नै बेला विश्रामको समय ससहधियो । घणटी बजयो । ्दुिै रना
अिसथा ! अनन वतमीलाई सबैभन्दा मन पनने विरय कुन िो नन ? एकअका्जसँग ्ुट्ट्एर कक्षावतर लागे । अकयो कक्षामा अका्ज मशक्षक
्देिेर सबै विद्ाथथीिरू िुसी भए ।)
विद्ाथथी : मलाई त सबैभन्दा मन पनने विरय नेपाली िो ममस ।
नेपाली कक्षामा िरुरले विमभन्न तररकाले पढाएको मलाई साह्ै मन
प््ज । सबैभन्दा बढी त समूिमा बसी काम गन्ज रमाइलो लाग् ।
गुरुमा : ए सयाबास ! अब म आफना विद्ाथथीिरूलाई धेरैरसो
कामिरू समूिमा गन्ज लगाउँ्ु । तर एउटा कठठनाइ िुन् । (ननराश
िुँ्दै) वतमी रसता विद्ाथथीिरूले काम ग्छौ तर कवतपयले कक्षामा
काम ग्ददैनन् हक भनेर सचनता िुन् । वतमीलाई सबैभन्दा अपठ्ारो
लागने विरयचाहिँ कुन िो ?
विद्ाथथी : मलाई सबैभन्दा अपठ्ारो लागने विरय त सामाखरक
मशक्षा िो ममस ! यसमा िामीले विमभन् न हकससमका विरयिरू पढ्ौँ
र तयसलाई कणठ पा्यौं । मलाई कणठ पान्ज असाधयै गाह्ो लाग्
तापनन म रमाएरै पढ्ु ।
