Page 115 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า

ประวัติศาสตร์จานเดียว

ระหว่างนั้นรัฐบาลพม่าก็เกิดคดีกับ บริษัท บอมเบย์-เบอร์ม่าฯ กรณี
ที่ป่าไม้พม่าฟ้องว่าบริษัทค้างค่าสัมปทานอยู่ แถมตัวเลขในบัญชีก็ยังดูน่า
สงสัยชอบกล เนื่องจากต้องมีการส่งภาษีเข้าท้องพระคลังแต่จากการตรวจ

สอบพบว่ามีการจ่ายภาษีไม่ครบจำานวน แน่นอนว่าฝ่ายอังกฤษย่อมปฏิเสธ
ข้อกล่าวหา จากกรณีนี้ผสมโรงไปกับข่าวลือต่างๆ ทำาให้เรื่องราวก็เริ่มบาน
ปลาย กรณีนี้บ้างก็เชื่อว่าเป็นแผนของพม่าเองที่อยากจะหาเรื่องริบเงินของ
บริษัทอังกฤาเข้าตัวเอง

ราชสำานักพม่าที่เป็นเหมือนเสือกระดาษ กองทัพก็ใช่ว่าจะเข้มแข็ง
ยังลับดาบรำาทวนยึดเอาตำาราพิชัยสงครามสมัยพระเจ้าบุเรงนองกันอยู่ ขณะ
ที่โลกเขาพัฒนากันไปไหนต่อไหน อังกฤษที่จ้องจะเขมือบพม่าอยู่ตั้งแต่ต้นก็
อาศัยโอกาสทองนี้เข้าล้อมพม่าตอนบน ล่องเรือรบมาจอดคุมเชิงที่บริเวณ

ปากแม่น้ำา ส่งคณะทูตมาเจรจาแกมบังคับให้พระเจ้าธีบอยอมรับข้อเสนอ
มากมายที่แสดงเป็นนัยว่าให้ยอมเป็นของอังกฤษเสียโดยดี แต่พระเจ้าธีบอ
ยังคงไว้ซึ่งพระเกียรติยศ ไม่ยอมรับข้อเสนอนั้น กลับยอมสู้กับอังกฤษอย่าง
ไว้ลาย

ที่ว่าสู้อย่างไว้ลายเพราะพระองค์เชื่อว่ากองทัพพม่ายังคงเกรียงไกร
และมีแสนยานุภาพที่จะเอาชนะพวกฝรั่งได้ พระองค์อยู่แต่ในพระราชวัง
หาความสุขสำาราญโดยไม่เคยรู้ว่าโลกภายนอกไปถึงไหนกันแล้ว ไหนจะมี
บรรดาข้าราชการที่คอยสอพลอบวกแรงยุเข้าให้อีก โดยเฉพาะพระนางศุภ

ยลัตที่เชื่อมั่นว่าพม่ายังคงเข้มแข็งอยู่ ดังนั้นการสู้อย่างไว้ลายจึงเป็นการ
ไว้ลายอย่างที่ไม่เจียมพระองค์
สู้ได้หรือไม่ได้ก็ต้องสู้ แต่พอสู้เข้าจริงๆ พม่าก็หน้าหงายเพราะ
จะเอาอะไรไปสู้กับกองทัพอังกฤษที่เขาเอาชนะมาได้ตั้งครึ่งโลกแล้ว ธงทิว

ปลิวสไว ของกองทัพที่จัดแต่งอย่างสวยงามแตกกระเจิงเมื่อเจอปืนใหญ่
ของอังกฤษเข้าให้ จนพ่ายแพ้ยับเยินตั้งแต่ด่านแรกที่ปากแม่น้ำา กระนั้น

๑๐๗