Page 116 - Mësimet e Texhuidit (Flutura Gurra)

1- Pengesa në shkrim.

َ
َنأ ّ ا ّ
• Shkronja elif e cila ka zero në formë vezore (ُّ ريِذَّنلا ) edhe pse ne kur
lexojmë, nuk e lexojmë elifin, dhe në këtë rast kemi dy (ن) njëri pas tjetrit
mirëpo kjo konsiderohet pengesë e kësaj lidhjeje, sepse ky elif nëse
qëndrojmë lexohet. Pra elifi me zero në formë vezore konsiderohet pengesë e

fortë në shkrim për lidhjen e mes dy shkronjave.
Vërejtje: Bëhet fjalë vetëm për elifin me zero në formë vezore dhe jo elifin me zero
rrumbullake, sepse elifi me zero rrumbullake nuk lexohet as në qëndrim e as në
vazhdim.

• Hemzeja lidhëse. Edhe kjo është pengesë për lidhjen mes shkronjave.
ُ
Psh: (اولم ع ا ِّلق) në këtë rast kur e lexojmë bashkë kalojmë nga (ل ) me kesra
َ
tek ( ع), porse nëse qëndrojmë atëherë fillojmë me të, prandaj nuk mund të
themi se kemi lidhje mes ( ل ) dhe ( ع ) për shkak të ndodhjes së hemzes
lidhëse mes tyre e cila konsiderohet pengesë.

2- Pengesa në lexim:

• Tenuini: Konsiderohet pengesë, psh: (ّمي ِ ح َّ ر ّ ّ روُفَغ) këtu në shkrim kemi dy (ر )

njëra mbas tjetrës, porse në lexim kemi pengesë tenuinin, prandaj në këtë rast

nuk mund të themi se dy (ر ) kanë lidhje mes tyre.
Pra,Tenuini konsiderohet pengesë e fortë në lexim.

• Pauza (تكسلا) : Kjo është kur mes dy shkronjave ka pauz (ّتكسلا) qoftë ky i
detyrueshëm apo i lejuar. (Siç e kemi marrë edhe më parë leximi Hafs ka 4
pauza të detyrueshme në të cilat nuk lejohet idgami në asnjë mënyrë.

•┈┈• ❀ ❀ •┈┈•

116