Page 93 - Mësimet e Texhuidit (Flutura Gurra)
P. 93

Mësimi i nëntëmbëdhjetë


                                           ┈┉┅━❁✺✿✺❁━┅┉┈




                  Rregulli i takimit të dy shkronjave me sukun (ن يَنِكاسلاّءاقِتلإ)



               ❀ Gjuha arabe nuk fillon asnjëherë me shkronjë me sukun dhe as nuk qëndron

               me shkronjë me zanore, por gjithmonë fillohet me shkronjë me zanore dhe
               qëndrohet me shkronjë me sukun. Takimi i dy shkronjave me sukun tek arabët ishte

               e vështirë në shqiptim, prandaj edhe zgjodhën për këtë disa forma lehtësimi dhe
               eliminimi.





                                           Takimi i dy shkronjave me sukun







                         Në një fjalë                                             Në dy fjalë









               ❀ Takimi i dy shkronjave me sukun në një fjalë vjen në dy gjendje:

                   1-  Të jetë shkronja e parë e këtyre dy shkronjave me sukun shkronjë zgjatuese
                       ose lin. Ky qëndrim tek arabët nuk kishte ndonjë vështirësi prandaj edhe ishte
                       i pranueshëm, si psh:


                   2-  Të jetë sukuni i shkronjës së dytë sukun i rastit. Edhe ky gjithashtu ishte i
                       pranueshëm në gjuhën e arabëve dhe nuk gjenin vështirësi në shqiptimin e tij.






                                                             93
   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98