Page 59 - कबिता संग्रह.docx
P. 59
तमी संग अंगालोमा बाँ धएर हडेको यो पल
मन मि त कमा घु मरह छ !
त ो संझनामा ।
वषा संगैको
रोपाईको यो माहौल !
वाल घ काउदै बाउसे र खेताल ह बच
हला य खेतका गराह मा
धानको बउको आँठ ह फा ने बाहानामा
पुण पमा भजेको यो त ो बदनमा
हलो उ छ टाएर या प !
तमीले घाँस का दा काटेको हातको औंला
रगत बसाउने बाहानामा यी ओंठको पश !
अमेट छाप बनेर बसेका छन ्
त ो संझनामा ।
यो जुनेल रात
एका त समु कनार
वालुवामै त ो त वीर बनाएर
त ो मुहार पश गन मेरो चे टा लाई
मेरा यी औंलाह ले मुत प दने यास गदा
यी नयनह मा छालह उठेर
त समुि क तटमा वल न
समु को छाल संगै !
त ो संझनामा ।
खुशीको यो ण फे र फन आशामा
तमी संगको मलनको
सु दर सपना साँ दै
एकोहोरो टोलाइरहेछ ु
त ो संझनामा ।
बाबुराम प थी "गु मेल "
त घास गु मी