Page 329 - Bana Kavgayı Öğret Usta Kitabı...

-Ali, Aykan senin geldiğini duyunca nasıl mutlu

oldu, üç gün önceden arkadaşında kalacağından bahset-
mişti, gene de çıktı geldi.

Ali;

-Ben de onu çok seviyorum Metin abi. Bir şey
olmaz. Arkadaşında her zaman kalır. Ben her zaman ge-
lemiyorum, dedi ve elini Aykan’ın omuzuna attı. Aykan,
Ali abisi geldiği için çok mutluydu. Ellerini, yüzünü yı-
kadıktan sonra hep birlikte masaya oturdular. Bir süre
yemek yiyip sohbet ettikten sonra artık saat iyicene geç

olmuştu. Ali izin istedi ve yatacağı odaya geçti. Ali’nin
kaldığı oda onun kendi odası gibiydi. Hatta ev kendi evi
gibiydi. Ali yarınki programı düşünerek huzur içinde uy-
kuya daldı.

Sabaha karşı evin kapısı sert bir şekilde çalındı.
Ali’nin uykusu hafif, yaptığı işin ciddiyetinin bilinciyle
her an tetikte, hatta onu daha önce onu uyurken gören

kimi insanlar Ali’nin yarı uyanık bir şekilde uyuduğunu
söylüyorlardı. Ali kapının sesiyle yatağından fırladı, ko-
ridorda Metin ile odasının kapısından kafasını uzatmış
olan Aykan’la göz göze geldi. Ali, Aykan’a odaya gir-
mesini söyledi. Kapıyı kırarcasına vuranların polis oldu-

ğundan emindi. Zaten hemen ardından “Aç kapıyı
polis” sesi duyuldu. Ali’nin içinde zerre kadar korku
yoktu, gözaltı, işkence, tutuklama ve hatta katledilme
ihtimalinin olduğunu biliyordu. Ama Ali verdiği müca-
delenin haklılığının bilincindeydi. Korkması gerekenlerin

327